ﺍﺯ ﮐﻼﻡ ﺩﻝ ﻧﺸﯿﻨﺖ ﻣﺴﺖ ﻭ ﺷﯿﺪﺍ ﻣﯽﺷﻮﻡ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﺎﺯﻧﯿﻨﺖ ﺩﺭ ﺗﻮ ﭘﯿﺪﺍﻣﯽﺷﻮﻡ ﻫﺮ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺟﻠﻮﻩﮔﺮ ﺩﺭﺳﺠﺪﻩﮔﺎﻫﻢ ﻣﯽﺷﻮﯼ ﺩﺭ ﺣﺮﯾﻢ ﺳﺎﺣﻞﻋﺸﻖ ﻣﻮﺝ ﺩﺭﯾﺎ ﻣﯽﺷﻮﻡ* ﺑﺎﺯ ﺍﺯ ﭘﯽ ﻣﺸﮏﻧﻔﺲ ﻏﺎﻟﯿﻪ ﺑﻮﯾﺖ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺩﻭﻡﺍﯼ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﮑﻮﯾﺖ ﯾﺎﺭﺍ ﺑﻨﻤﺎﯼ ﺁﻥ ﺭﺥ ﺯﯾﺒﺎﺕﮐﻪ ﻣﺎﺭﺍ ﺩﻝ ﻭﺍﻟﻪ ﻭﺳﺮﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺷﯿﺪﺍﺳﺖ ﺑﻪﺭﻭﯾﺖ* ﺁﻥ ﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻤﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪﻡﮔﻠﮕﻮﻥ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺭﺥ ﺭﺍ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺑﺪﺯﺩﯾﺪﻡ ﻣﻦ ﺟﺰﺗﻮ ﺑﻪ ﺍﻏﯿﺎﺭ ﻧﯿﺎﻧﺪﯾﺸﯿﺪﻡ ﻣﻦ ﺑﺮﻕ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺍﺯﺩﻭﺭ ﻣﯽ ﺩﯾﺪﻡ* ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺷﻤﻊ ﺩﻝ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﻭﺳﻮﺧﺘﻪ ﺍﻡ ﺗﺎ ﺯﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﮐﻤﯽ ﻋﺎﺷﻘﯽﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺍﻡ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﯾﻮﺳﻒ ﺩﻝ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﺎﻩﻏﻢ ﺗﻮﺳﺖ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺧﺮﯾﺪ ﺁﻣﺪﻩﻧﻔﺮﻭﺧﺘﻪ ﺍﻡ*! ﻣﻦ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ﺍﻧﮕﺎﺭﻣﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺷﺐﺷﻤﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺩﻭﺭ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻨﻬﺎﺑﺠﺮﻡ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺳﺮﺳﭙﺮﺩﻩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ‚ ﻣﻦ ﺩﻝ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ *

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﯾﻌﻨﯽ :***ﺑﺨﻨﺪ ٬ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻏﻤﮕﯿﻨﯽ******ﺑﺒﺨﺶ ٬ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪﻣﺴﮑﯿﻨﯽ******ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻦ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﻟﮕﯿﺮﯼ

ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺳﺒﺰﺗﺮﯾﻦ ﺁﯾﻪ ، ﺩﺭ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﯼﺑﺮﮒ ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺧﺎﻃﺮ ﺩﺭﯾﺎﯾﯽ ﯾﮏﻗﻄﺮﻩ ، ﺩﺭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺭﻭﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺣﺲﺷﮑﻮﻓﺎﯾﯽ ﯾﮏ ﻣﺰﺭﻋﻪ ، ﺩﺭ ﺑﺎﻭﺭ ﺑﺬﺭﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺑﺎﻭﺭ ﺩﺭﯾﺎﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﯼﻣﺎﻫﯽ ، ﺩﺭ ﺗﻨﮓ ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺗﺮﺟﻤﻪ ﯼ ﺭﻭﺷﻦﺧﺎﮎ ﺍﺳﺖ ، ﺩﺭ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﯼ ﻋﺸﻖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ،ﻓﻬﻢ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻥ ﻫﺎﺳﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺳﻬﻢ ﺗﻮ ﺍﺯﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﯼ ﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼﻭﺟﻮﺩ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ ، ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﺎﻣﺎﺳﺖ ، ﺁﺳﻤﺎﻥ ، ﻧﻮﺭ ، ﺧﺪﺍ ، ﻋﺸﻖ ،ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺎﺯﯼ ﺍﯾﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎﺑﯿﻢ ، ﺩﺭ ﻧﺒﯿﻨﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﺩﺭ ﻧﺒﻨﺪﯾﻢ ﺑﻪﺁﺭﺍﻣﺶ ﭘﺮ ﻣﻬﺮ ﻧﺴﯿﻢ ﭘﺮﺩﻩ ﺍﺯ ﺳﺎﺣﺖ ﺩﻝ ،ﺑﺮﮔﯿﺮﯾﻢ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﺎ ﺷﻮﻕ ، ﺳﻼﻣﯽﺑﮑﻨﯿﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺭﺳﻢ ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ ﺍﺯ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﺍﺳﺖﺳﻬﻢ ﻣﻦ ، ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﺍﯾﻦ ﺳﻬﻢ ﻧﻤﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﻢ ﻭﺯﻥ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽﻣﻦ ، ﻭﺯﻥ ﺭﺿﺎﯾﺘﻤﻨﺪﯾﺴﺖ ﺷﺎﯾﺪ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﺯ ،ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻣﺰ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻣﺪﻥ ﻭ ﺳﺎﺯﺵ ﺑﺎ ﺗﻘﺪﯾﺮﺍﺳﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺷﺎﯾﺪ ، ﺷﻌﺮ ﭘﺪﺭﻡ ﺑﻮﺩ ، ﮐﻪﺧﻮﺍﻧﺪ ﭼﺎﯼ ﻣﺎﺩﺭ ، ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﮔﺮﻡ ﻧﻤﻮﺩ ﻧﺎﻥﺧﻮﺍﻫﺮ ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯽ ﻫﺎ ﺩﺍﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺷﺎﯾﺪﺁﻥ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺳﺖ ، ﮐﻪ ﺩﺭﯾﻐﺶ ﮐﺮﺩﯾﻢﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺯﻣﺰﻣﻪ ﯼ ﭘﺎﮎ ﺣﯿﺎﺕ ﺍﺳﺖ ، ﻣﯿﺎﻥﺩﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺧﺎﻃﺮﻩ ﯼ ﺁﻣﺪﻥ ﻭﺭﻓﺘﻦ ﻣﺎﺳﺖ ﻟﺤﻈﻪ ﯼ ﺁﻣﺪﻥ ﻭ ﺭﻓﺘﻦ ﻣﺎ ،ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺳﺖ ﻣﻦ ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ، ﻗﺪﺭ ﺍﯾﻦﺧﺎﻃﺮﻩ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎﺑﻢ

ﺗﮑﻪ ﺍﺑﺮﯼ ﺷﺪﻡ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻗﻠﺒﻢﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﮔﺬﺭ ﮐﻨﻢ ﺍﺯ ﻏﻢ ﻭ ﺳﯿﺎﻫﯽﻭﻗﺘﯽ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﻟﻢ ﺍﺑﺮﯼ ﺷﺪ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺑﺎﺭﯾﺪﻡﺑﺮ ﺍﻭﺝ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﺑﺮﯼ ﭼﮑﯿﺪﻡ ﺑﺮﺩﺭﯾﭽﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﺍﺯ ﺍﻭﺝ ﻗﻠﺒﻢ ﺗﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﻗﻄﺮﻩﻗﻄﺮﻩ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺭﯾﺪﻡ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﺤﺒﺖ ﭼﻪﺯﯾﺒﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﺪ ﮐﯿﻨﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺣﺎﻻ ﮐﻪﻣﻦ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺎﺭﯾﺪﻡ ﻗﻠﺒﻢ ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﻭ ﺑﺎﺻﻔﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺍﺑﺮﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﺁﻣﺪ ﺩﺭﺩﻟﻢ ﻭﻟﯽ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺑﺎﺭﯾﺪ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﻋﺸﻖﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﻣﺤﺒﺖ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﯼ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﻡﺍﯼ ﺍﺑﺮ ﺳﯿﺎﻩ ﺑﺮ ﺩﻝ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺑﺒﺎﺭ ﺗﺎ ﺑﺸﻮﯾﯽﮐﯿﻨﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻭ ﻗﺼﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ

ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﻧﻤﯽ ﺁﯾﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻏﻢ ﭘﺮﺳﺖ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻫﺠﺮﺗﻮ ﮔﺮﯾﺎﻧﻢ ﭼﻮ ﺷﻤﻊ ﻫﻤﭽﻮ ﺻﺒﺢ ﯾﮏ ﻧﻔﺲﺑﺎﻗﯿﺴﺖ ﺑﯽ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﭼﻬﺮﻩ ﺑﻨﻤﺎ ﺩﻟﺒﺮﺍ ﺗﺎﺟﺎﻥ ﺑﺮﺍﻓﺸﺎﻧﻢ ﭼﻮ ﺷﻤﻊ ﺳﺮﻓﺮﺍﺯﻡ ﮐﻦﺷﺒﯽ ﺍﺯ ﻭﺻﻞ ﺧﻮﺩ ﺍﯼ ﻧﺎﺯﻧﯿﻦ ﺗﺎ ﻣﻨﻮﺭ ﮔﺮﺩﺩﺯ ﺩﯾﺪﺍﺭﺕ ﺍﯾﻮﺍﻧﻢ ﭼﻮ ﺷﻤﻊ

ﭘﯿﺮ ﺭﯾﺎﺿﺖ ﻣﺎ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ ،ﯾﺎﺭﺍ "ﮔﺮﺗﻮ ﺷﮑﯿﺐ ﺩﺍﺭﯼ،ﻃﺎﻗﺖ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﻣﺎﺭﺍ"ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﭼﻮﻥ ﻣﻦﻫﺰﺍﺭﻣﻮﻧﺲ"ﻣﻦ ﺟﺰﺗﻮ ﮐﺲ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻭﺁﺷﮑﺎﺭﺍ"ﺭﻭﺯﯼ ﺣﮑﺎﯾﺖ،ﻧﺎﮔﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻦﺁﯾﺪ"ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﭼﻨﺪ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﺩ ﺑﯽﺩﻭﺍﺭﺍ؟"ﺗﺎﮐﯽ ﺧﻠﯽ ﺩﺭﯾﻦ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺧﺎﺭﻫﺠﺮﺍﻥ؟"ﻣﺮﺩﻡ ﺯ ﺟﻮﺭﺕ،ﺁﺧﺮﻣﺮﺩﻡ،ﻧﻪﺳﻨﮓ ﺧﺎﺭﺍ"ﺁﺧﺮﻣﺮﺍﺑﯿﻨﯽ ﺩﺭﭘﺎﯼ ﺧﻮﯾﺶﻣﺮﺩﻩ"ﮐﺎﻭﻝ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺍﯾﻦﺑﻼﺭﺍ"ﺑﺎﺩﺻﺒﺎ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﭘﯿﺶ ﺗﻮﺭﺍﻩ،ﻭﺭﻧﻪ"ﺑﺎﻧﺎﻟﻬﺎﯼ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺑﻔﺮﺳﺘﯽ ﺻﺒﺎﺭﺍ"ﭼﻮﻥﺍﻭﺣﺪﯼ ﺑﻨﺎﻟﺪ،ﮔﻮﯾﯽ ﮐﻪ: ﺻﺒﺮ ﻣﯽ ﮐﻦﻣﺸﺘﺎﻗﯽ ﻭ ﺻﺒﻮﺭﯼ ﺍﺯﺣﺪﮔﺬﺷﺖ ﯾﺎﺭﺍ)ﺍﻭﺣﺪﯼ ﻣﺮﺍﻏﻪ ﺍﯼ )

خوشبختي ما در سه جمله است : تجربه از ديروز ، استفاده از امروز و اميد به فردا ....

ولي ما با سه جمله ديگر زندگيمان را تباه مي کنيم : حسرت ديروز ، اتلاف امروز و ترس از فردا

کودکی، دخترکی ، موقع خواب

سخت پاپیچ پدر بود و از او می پرسید:

زندگی چیست؟

پدرش از سر بی صبری گفت:

زندگی یعنی :عشق

دخترک با سر پر شوری گفت:

عشق را معنی کن!

پدرش داد جواب:


بوسه ی گرم تو بر گونه ی من

دخترک خنده برآورد ز شوق

گونه های پدرش را بوسید

زان سپس گفت:

پدر ... عشق اگر بوسه بود...


بوسه هایم همه تقدیم تو باد !

ﺑﻪ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﺗﻠﺦ ﺗﻮ ﺳﻮﮔﻨﺪ، ﻧﺸﺪﺑﻪﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﺗﻠﺦ ﺗﻮ ﺳﻮﮔﻨﺪ، ﻧﺸﺪ ﮐﻪﺗﻮ ﺭﻓﺘﯽ ﻭﺩﻟﻢ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺍﯼ ﺑﻨﺪ ﻧﺸﺪ ﻟﺐ ﺗﻮﻣﯿﻮﻩ ﯼ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﻭﻟﯽﻟﺐ ﻫﺎﯾﻢ ﻫﺮ ﭼﻪﺍﺯ ﻃﻌﻢ ﻟﺐ ﺳﺮﺥ ﺗﻮ ﺩﻝ ﮐﻨﺪ،ﻧﺸﺪ ﺑﺎﭼﺮﺍﻏﯽ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﮔﺸﺘﻢ ﻭ ﮔﺸﺘﻢ ﺩﺭﺷﻬﺮﻫﯿﭻ ﮐﺲ، ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﺗﻮﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﺸﺪ ﻫﺮﮐﺴﯽ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺟﺎﯼﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ ﺗﻮﺩﺭ ﺍﯾﻦﺳﯿﻨﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﺸﺪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺗﻮﺑﮕﻮﯾﻨﺪﺷﺒﯽ ﺷﺎﻋﺮﻫﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﺎ ﻗﻠﻢﺷﺮﻡ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ: ﻧﺸﺪ!ﻓﺎﺿﻞﻧﻈﺮﯼ**

ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺩﻟﯿﺮ،ﻣﻐﺮﻭﺭ ﻭ ﺑﯽ ﻧﯿﺎﺯ ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺩﻟﯿﺮﯼ ﻭ ﻏﺮﻭﺭ ﻭﺍﺳﺘﻐﻨﺎ، ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ، ﺍﺯ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﻦ. ﺯﻧﺪﮔﯽﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﻧﺠﺎﻧﺪ ﻭ ﺯﺷﺖﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﻟﻢ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺑﻠﺮﺯﺩ ﻫﺴﺘﯽ ﺗﻬﯽ ﺗﺮﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻧﯽ ﻣﺮﺍ ﺯﺑﻮﻥ ﺳﺎﺯﺩﻭ ﻣﻦ ﺗﻬﯿﺪﺳﺖ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻧﯽﻣﺮﺍ ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ ﺩﮐﺘﺮ ﻋﻠﯽ ﺷﺮﯾﻌﺘﯽ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺯﮐﺘﺎﺏ ﻫﺒﻮﻁ ﺩﺭ ﮐﻮﯾﺮ

ما اگــر بـد کنیــم ، تو را بنــده های خــوب بسیــار اســت ...

تـو اگـــر مــدارا نکنـــی ما را خــدای دیگــــر کجاســـــت ؟

شــب آرزوهاســــت ، التـــمـاس دعـا ...

ﺑﻨﺎﻡ ﺍﯾﺰﺩ ﺯﯾﺒﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻧﺎﻣﺮﺩﯼﺳﯿﺎﻫﯽ ﻭ ﺑﺪﯼ ، ﺳﺮﺩﯼ ﺩﺭ ﺍﯾﻦﮔﺮﺩﻭﻧﻪ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﭘﺎﮐﯽ ﻭ ﺻﻔﺎ ﺧﻔﺘﻪ ﻫﻤﻪﻣﺨﻠﻮﻕ ﺑﯽ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺩﻭ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺟﺎﻫﻞ ﻭ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻭ ﺧﻔﺘﻦ ﻧﻪ ﭘﺎﺱ ﻭﺷﮑﺮ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺧﻮﻑ ﺍﻭﺭ ﻧﺪﺍﺭﻡﻫﻢ ﺭﻩ ﻭ ﯾﺎﻭﺭ ﺷﺪﻡ ﺣﯿﺮﺍﻥ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﭘﺎﯾﺎﻥ ؟ ﭼﺮﺍ ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﺗﻦﺧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺯﺍﺭ ، ﺩﻝ ﺑﺴﺘﻪ ﭼﺮﺍ ﭘﺲ ﺟﺎﻥﺑﯽ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﻧﻤﯿﮕﯿﺮﺩ ﮐﻤﯽ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﻣﺪﺍﻡ ﺍﯾﻦﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻝ ﮔﻮﯾﻢ ﻭﻟﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﻤﯿﺠﻮﯾﻢ ﺍﮔﺮﺧﻮﺍﻫﯽ ﻧﺸﯽ ﺭﺳﻮﺍ ﺑﺸﻮ ﻫﻢ ﺭﻧﮓ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﻭﻟﯽ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐﺎﺭﻩ ﺟﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼﭘﺎﯾﺎﻥ ﺷﻮ ﻣﻐﻠﻮﺏ ﻋﻘﻞ ﺍﺧﺮ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺟﻨﮓﺩﻝ ﻭ ﺩﺍﻭﺭ ﮐﻨﺪ ﺩﺭ ﻗﻌﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﺍﺏ ﻣﺮﺍ ﺍﺧﺮﺩﻟﻢ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﻧﺒﯿﻨﺪﺩﻝ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﻣﺮﺍ ﺑﺮ ﺣﺎﻟﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺩﺍﺭﺑﺮﺍﯼ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﻧﮕﺬﺍﺭ

ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﮑﻦ ﻣﺤﺮﻡ ﺍﺳﺮﺍﺭﮐﺴﯽ ﻧﯿﺴﺖ ،ﻣﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﮐﺴﯽﯾﺎﺭ ﮐﺴﯽ ﻧﯿﺴﺖ¤ ﮔﺮ ﭼﻪ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﺎﻣﯿﺮﻭﯼ ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺭﻡ ﻭﻟﯽ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﻮﯼ ،ﺁﺭﺯﻭﺩﺍﺭﻡ ﺑﻔﻬﻤﯽ ﺩﺭﺩ ﺭﺍ ﺗﻠﺨﯽ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﻫﺎﯼﺳﺮﺩﺭ¤ﺍ ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺁﻫﯽ ﻭﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﮕﺎﻫﯽﺯﯾﺮﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮﭘﺸﺖ ﻭ ﭘﻨﺎﻫﯽ¤ ﺗﺸﻨﻪ ﺩﺭ ﺑﯿﺎﺑﺎ ﻥﺑﻪ ﺳﻤﺘﯽ ﺑﺎ ﺷﻮﻕ ﻣﯿﺪﻭﺩ ﺧﻮﺩ ﻧﯿﺰ ﻣﯿﺪﺍﻧﺪﺟﺰ ﺧﺎﮎ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﯿﺰﯼ ﺣﺎﺻﻠﺶ ،ﺍﻣﺎﺍﺯﺷﻮﻕ ﺳﺮﺍﺏ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻣﯿﺪﻭﺩ¤ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦﺍﻓﺴﻮﺱ ﺁﺩ ﻡ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﺩ ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻪ ﻭﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﻣﯿﺎﺭﻩ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﮐﻪﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺖ ﺍﻣﺎ ﻧﺨﻮﺍﺳﺖ¤ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﯾﺖ ﭼﻪﺩﺍﺭﻡ ﻏﯿﺮ ﺍﺯﺩﻟﯽ ﺷﮑﺴﺘﻪ ، ﭼﺸﻤﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪﺍﺑﺮﯼ ﭘﺎﯾﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﺴﺘﻪ¤ ﭼﻪ ﺷﺪ ﺍﯼﭘﻨﺠﺮﻩ ﯼ ﺷﻮﻕ ﭼﺮﺍ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﯼ ، ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺯﻫﻢ ﻧﻔﺴﯽ ﺑﺎ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﯼ¤ ﺑﻬﺎﺭﻡﺭﻓﺖ ﮔﻠﺴﺘﺎﻧﻢ ﺧﺰﺍﻥ ﺷﺪ ﮔﻞ ﺳﺮﺧﻢ ﻧﺼﯿﺐﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺷﺪ ﺩﺍﺭﻡ¤ ﺍﺯ ﻏﻢ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻧﺎﺑﻮﺩﻣﯿﺸﻢ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﺮﺱ ﮐﻪ ﺗﻮ ﯾﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﻣﯿﺪﻡ¤ﻣﺤﺒﺖ ﺳﮑﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﻗﻠﮏ ﺩﻝ ﺑﯿﻔﺘﺪﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﻝ ﺭﺍﺑﺸﮑﻨﯽ¤ ﺑﻪ ﻏﻀﻨﻔﺰ ﻣﯿﮕﻦ ﭼﺮﺍ ﺍﻣﺸﺐﺍﺧﺒﺎﺭ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺷﺪﻣﯿﮕﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢﻗﺴﻤﺖ ﺁﺧﺮﺷﻪ¤ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻫﺴﺘﯽ ﻫﻤﻮﻥﺑﺎﺵ ﻭﻫﺮ ﭼﻪ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﻧﮕﻮ ﮐﺎﺵ¤ ﺑﻪ ﯾﻪﻧﻔﺮ ﻣﯿﮕﻦ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﭼﯿﻪ ؟ﻣﯿﮕﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪﯼ ﺍﯾﻦ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﺗﺎ ﺑﺪ ﺑﺨﺘﯽ ﺩﯾﮕﻪ¤ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﯼ ﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﮔﻔﺖ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼﺷﺮﻑ ﻣﯽ ﺟﻨﮕﯿﻢ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺛﺮﻭﺕﮐﻮﺭﻭﺵ ﮔﻔﺖ ﺁﺭﯼ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪﻫﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﺟﻨﮕﺪ¤ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ﺩﻝﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﺖ ﺩﺍﺭﻡ ،ﭼﻪ ﮐﻨﻢ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩﻡﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ¤ ﺑﮕﻮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﻪﮐﺮﺩﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﺍﺑﺮﯼ ﺷﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﺳﻤﺎﻧﻢﺑﯿﺎ ﺁﺗﺶ ﺑﺰﻥ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﻡ ﮐﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻤﺎﻧﻢ¤ ﺩﻭﺭﯾﺖ ﺍﺯﻧﻈﺮﻡ ﻣﺎﯾﻪ ﯼ ﺑﯽﺍﻗﺒﺎﻟﯿﺴﺖ ﻫﺮﮐﺠﺎ ﻣﯿﻨﮕﺮﻡ ﺟﺎﯼ ﺗﻮ ﭘﯿﺸﻢﺧﺎﻟﯿﺴﺖ¤ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﭼﻮﻥﺑﺎﻝ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻣﺎ ﺑﻬﺸﻮﻥ ﻣﯿﮕﯿﻢ ﺩﻭﺳﺖ¤ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﻋﻤﺮ ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﻢ ﮐﺮﺩﺍﻋﺘﻤﺎﺩﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻧﯿﺎ ﮐﺮﺩﻡ¤ ﺭﻭﯼﻫﺮ ﺷﺎﻧﻪ ﺳﺮﯼ ﻭﻗﺖ ﻭﺩﺍﻉ ﻣﯿﮕﺮﯾﺪ ،ﺳﺮ ﻣﻦﻭﻗﺖ ﻭﺩﺍﻉ ﮔﻮﺷﻪ ﯼ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﮔﺮﯾﺴﺖ¤ ﻣﻦﺍﮔﺮ ﺍﺷﮓ ﺑﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩﻡ ﻧﺮﺳﺪ ﻣﯿﺸﮑﻨﻢ ،ﺍﮔﺮ ﺍﺯﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﯾﺎﺩﯼ ﻧﮑﻨﻢ ﻣﯿﺸﮑﻨﻢ ،ﺑﺮ ﻟﺐ ﺳﺎﺣﻞﻣﺤﺼﻮﺭ ﻭﺟﻮﺩ ،ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮐﻠﺒﻪ ﯼ ﺗﺎﺭﯾﮏﻭﺟﻮﺩ ،ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﯾﺎﺩﯼ ﻧﮑﻨﻢ ﻣﯿﺸﮑﻨﻢ ﺩﺭﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﮐﻪ ﻧﺴﯿﻢ ﺳﺮﺩﯼ ﺯ ﺭﻭﯼﺳﻨﮕﻔﺮﺵ ﻫﺮ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﭘﻮﺳﯿﺪﻩﺑﺮﮒ ﺯﺭﺩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﻣﯿﻤﺎﻧﻢ ﺍﮔﺮ ﺭﻭ ﺯ ﯼﺑﯿﻔﺘﻢ ﺍﺯ ﺩﻭ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﮐﺪﺍﻣﯿﻦ ﺑﺎﺩ ﻣﺮﺍﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺮﺩ

ﺟﻤﻼﺗﯽ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻫﻤﭽﻮﻥ:ﺑﺮﻧﺎﺭﺩﺷﺎﻭ-ﺗﻮﻟﻮﺳﺘﻮﯼ-ﺍﻧﯿﺸﺘﯿﻦ-ﮔﻮﺗﻪ-ﺩﻭﻣﺎﻭ...ﻣﺮﺍﻗﺐﺑﺎﺷﯿﺪﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽﺭﺍﮐﻪﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺭﯾﺪﺑﺪﺳﺖﺁﻭﺭﯾﺪﻭﮔﺮﻧﻪﻧﺎﭼﺎﺭﺧﻮﺍﻫﯿﺪﺑﻮﺩﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽﺭﺍﮐﻪﺑﺪﺳﺖﺁﻭﺭﺩﻩﺍﯾﺪﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺘﻪﺑﺎﺷﯿﺪ(ﺟﺮﺝ ﺑﺮﻧﺎﺭﺩ ﺷﺎﻭ)ﻓﺮﻕﺍﻧﺴﺎﻥﻭﺳﮓﺩﺭﺁﻧﺴﺖﮐﻪﺍﮔﺮﺑﻪﺳﮕﯽﻏﺬﺍﺑﺪﻫﯽﻫﺮﮔﺰﺗﻮﺭﺍﮔﺎﺯﻧﺨﻮﺍﻫﺪﮔﺮﻓﺖ.(ﺗﻮﻟﺴﺘﻮﯼ)ﺍﮔﺮﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﺪﺩﺭﺯﻧﺪﮔﯽﺩﻭﺳﺘﺎﻥﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻭﯾﺎﺭﺍﻥﻏﻤﺨﻮﺍﺭﺩﺍﺷﺘﻪﺑﺎﺷﯿﺪ،ﮐﻢﻭﺧﯿﻠﯽﺩﯾﺮﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﻮﯾﺪ.(ﻫﺮﺷﻞ)ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺘﻦﮐﺴﺎﻧﯽﮐﻪﺩﻭﺳﺘﻤﺎﻥﻣﯽﺩﺍﺭﻧﺪﮐﺎﺭﺑﺰﺭﮔﯽﻧﯿﺴﺖ،ﻣﻬﻢﺁﻥﺍﺳﺖﺁﻧﻬﺎﯾﯽﺭﺍﮐﻪﻣﺎﺭﺍﺩﻭﺳﺖﻧﺪﺍﺭﻧﺪ،ﺩﻭﺳﺖﺑﺪﺍﺭﯾﻢ...(ﺣﻀﺮﺕ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ)ﻫﯿﭻﭼﯿﺰﺩﺭﺯﻧﺪﮔﯽﺷﯿﺮﯾﻦﺗﺮﺍﺯﺍﯾﻦﻧﯿﺴﺖﮐﻪﮐﺴﯽﺍﻧﺴﺎﻥﺭﺍﺩﻭﺳﺖﺑﺪﺍﺭﺩ.ﻣﻦﺩﺭﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽﺧﻮﺩﻫﺮﻭﻗﺖﻓﻬﻤﯿﺪﻩﺍﻡﮐﻪﻣﻮﺭﺩﻣﺤﺒﺖﮐﺴﯽﻫﺴﺘﻢ,ﻣﺜﻞﺍﯾﻦﺑﻮﺩﻩﺍﺳﺖﮐﻪﺩﺳﺖﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍﻋﻼﻡﺭﺍﺑﺮﺷﺎﻧﻪﺧﻮﯾﺶﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ...(ﭼﺎﺭﻟﺰ ﻣﻮﺭﮔﺎﻥ)ﺍﺯﻣﯿﺎﻥﮐﺴﺎﻧﯽﮐﻪﺑﺮﺍﯼﺩﻋﺎﯼﺑﺎﺭﺍﻥﺑﻪﺗﭙﻪﻫﺎﻣﯽﺭﻭﻧﺪﺗﻨﻬﺎﺁﻧﻬﺎﯾﯽﮐﻪﺑﺎﺧﻮﺩﭼﺘﺮﺑﻪﻫﻤﺮﺍﻩﻣﯽﺑﺮﻧﺪﺑﻪﮐﺎﺭﺧﻮﺩﺍﯾﻤﺎﻥﺩﺍﺭﻧﺪ(ﺁﻧﺘﻮﺍﻥ ﭼﺨﻒ)ﻫﯿﭻﮐﺲﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺪﻣﺎﺭﺍﺑﻬﺘﺮﺍﺯﺧﻮﺩﻣﺎﻥﻓﺮﯾﺐ ﺩﻫﺪ. (ﮔﻮﺗﻪ)ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎﺷﮑﺴﺖﻧﻤﯿﺨﻮﺭﻧﺪﺑﻠﮑﻪﺗﻨﻬﺎﺗﻼﺵﮐﺮﺩﻥﺷﺎﻥﺭﺍﻣﺘﻮﻗﻒﻣﯽﺳﺎﺯﻧﺪ(ﺍﺭﻧﺴﺖ ﻫﻤﯿﻨﮕﻮﯼ)ﮐﺴﯽﮐﻪﺗﺎﺑﻪﺣﺎﻝﻋﻤﻞﺍﺷﺘﺒﺎﻫﯽﺍﻧﺠﺎﻡﻧﺪﺍﺩﻩ،ﻫﯿﭻﮐﺎﺭﺗﺎﺯﻩﺍﯼﺍﻧﺠﺎﻡﻧﺪﺍﺩﻩﺍﺳﺖ(.ﺁﻟﺒﺮﺕ ﺍﻧﯿﺸﺘﻦ)ﺩﺭﮐﻨﺠﮑﺎﻭﯼﻫﻤﺎﻧﻘﺪﺭﻟﺬﺕﻧﻬﻔﺘﻪﺍﺳﺖﮐﻪﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﻮﺍﺳﺘﻦﻫﺎﯼ ﺷﺪﯾﺪﻟﺬﺕﺩﺍﻧﺴﺘﻦﻭﮐﻨﺠﮑﺎﻭﯼﺍﻧﻘﺪﺭﺍﺳﺖﮐﻪﺯﻧﺪﮔﯽﺧﯿﻠﯽﺍﺯﮐﻨﺠﮑﺎﻭﺍﻥﺭﺍﺑﻪﺑﺎﺩﺩﺍﺩﻩﺍﺳﺖ.(ﺍﻟﮑﺴﺎﻧﺪﺭ ﺩﻭﻣﺎ)ﺩﺭ ﺳﻘﻮﻁ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺭ ﭼﺎﻩ ﻋﺸﻖ،ﻗﺎﻧﻮﻥﺟﺎﺫﺑﻪﺗﻘﺼﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ. (ﺁﻟﺒﺮﺕ ﺍﻧﯿﺸﺘﯿﻦ)ﻭﺩﺭﺍﺑﺒﺎﺯﺗﺎﺧﻮﺩﺭﺍﺑﯿﺎﺑﯽ(...ﻓﯿﻠﺴﻮﻑﻣﻌﺎﺻﺮ ﻫﻨﺪﯼ)ﺩﺭﺯﻧﺪﮔﯽﺍﻧﺴﺎﻥﭼﯿﺰﯼﺑﻪﺯﯾﺒﺎﯾﯽﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺘﻦ ﻧﻤﯽﺭﺳﺪ. (ﮊﺭﮊﺳﺎﻧﺪ)ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺘﻦﮐﺴﺎﻧﯽﮐﻪﺩﻭﺳﺘﻤﺎﻥﻣﯽﺩﺍﺭﻧﺪﮐﺎﺭﺑﺰﺭﮔﯽﻧﯿﺴﺖ،ﻣﻬﻢﺁﻥﺍﺳﺖﺁﻧﻬﺎﯾﯽﺭﺍﮐﻪﻣﺎﺭﺍﺩﻭﺳﺖﻧﺪﺍﺭﻧﺪ،ﺩﻭﺳﺖﺑﺪﺍﺭﯾﻢ...(ﺣﻀﺮﺕ ﻋﯿﺴﯽﻣﺴﯿﺢ)ﻫﯿﭻﭼﯿﺰﺩﺭﺯﻧﺪﮔﯽﺷﯿﺮﯾﻦﺗﺮﺍﺯﺍﯾﻦﻧﯿﺴﺖﮐﻪﮐﺴﯽﺍﻧﺴﺎﻥﺭﺍﺩﻭﺳﺖﺑﺪﺍﺭﺩ.ﻣﻦﺩﺭﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽﺧﻮﺩﻫﺮﻭﻗﺖﻓﻬﻤﯿﺪﻩﺍﻡﮐﻪﻣﻮﺭﺩﻣﺤﺒﺖﮐﺴﯽﻫﺴﺘﻢ,ﻣﺜﻞﺍﯾﻦﺑﻮﺩﻩﺍﺳﺖﮐﻪﺩﺳﺖﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍﻋﻼﻡﺭﺍﺑﺮﺷﺎﻧﻪﺧﻮﯾﺶﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ...(ﭼﺎﺭﻟﺰ ﻣﻮﺭﮔﺎﻥ)ﺍﺯﻣﯿﺎﻥﮐﺴﺎﻧﯽﮐﻪﺑﺮﺍﯼﺩﻋﺎﯼﺑﺎﺭﺍﻥﺑﻪﺗﭙﻪﻫﺎﻣﯽﺭﻭﻧﺪﺗﻨﻬﺎﺁﻧﻬﺎﯾﯽﮐﻪﺑﺎﺧﻮﺩﭼﺘﺮﺑﻪﻫﻤﺮﺍﻩﻣﯽﺑﺮﻧﺪﺑﻪﮐﺎﺭﺧﻮﺩﺍﯾﻤﺎﻥﺩﺍﺭﻧﺪ(ﺁﻧﺘﻮﺍﻥ ﭼﯿﮑﻒ)ﻫﯿﭻﮐﺲﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺪﻣﺎﺭﺍﺑﻬﺘﺮﺍﺯﺧﻮﺩﻣﺎﻥﻓﺮﯾﺐ ﺩﻫﺪ. (ﮔﻮﺗﻪ

* ﺷﺒﯽ ﻏﻤﮕﯿﻦﺷﺒﯽ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﻭ ﺳﺮﺩﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﻏﺮﺑﺖ ﻓﺮﺩﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﺩﻟﻢ ﺩﺭﺣﺴﺮﺕ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺍﻭ ﻣﺎﻧﺪ ﻣﺮﺍ ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽﻏﺮﯾﺐ ﺍﺳﺖ ﺑﺒﯿﻦ ﺑﺎ ﻏﺮﺑﺘﺶ ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻫﺎﮐﺮﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺪﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﻗﻠﺒﻢ ﭼﻪ ﺁﺷﻮﺑﯽ ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﻫﺮﮔﺰﺷﮑﺴﺘﻢ ﺭﺍ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺗﺎ ﺗﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺻﺪﺍﮐﺮﺩ*

)ﺷﻨﯿﺪﻡ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﯽ ﮐﺴﯽ ﺑﺲ ﺷﻨﯿﺪﻡﻗﺼﻪ ﺩﻝ ﻭﺍﭘﺴﯽ ﻗﺼﻪ ﻋﺸﻖ ﺍﺯﺯﺑﺎﻥ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﻧﯽ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﻫﺎﺑﺴﯽ ﺣﺎﻝ ﺑﺸﻮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺭﺍﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ ﺑﻮﯾﯽﺍﺯ ﻧﯿﺮﻧﮓ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﻝ ﺩﺭﯾﻐﺎ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺳﻨﮓﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﺩﻟﻢ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻗﺼﺪ ﺟﻨﮓ ﺩﺍﺷﺖ ﮔﻮﯾﯽﺍﺯ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﻧﻨﮓ ﺩﺍﺷﺖ ﻋﺎﺷﻢ ﻣﻦﻋﺎﺷﻘﻢ ﻣﻦ ﻗﺼﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎﺭ ﻧﯿﺴﺖ ﻟﯿﮏ ﺑﺎﻋﺎﺷﻖ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﻋﺎﺭ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﺎﺭ ﺍﻭ ﺁﺗﺶﺯﺩﻥ ﻣﻦ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺷﺐ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﺩﺭﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻦ ﻣﻦ ﺧﺮﯾﺪﻥ ﻧﺎﺯ ﺍﻭ ﻧﻔﺮﻭﺧﺘﻦ ﺑﺎﺯﺁﺗﺶ ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻦ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﺩﺭ ﻋﺸﻖ ﺭﺍﺍﺯ ﺑﺮ ﺷﺪﯾﻢ ﺁﺗﺸﯽ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻭ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﺷﺪﯾﻢﺍﺯ ﻏﻢ ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻣﺮﺩﻥ ﺑﺎﮎ ﻧﯿﺴﺖ ﺧﻮﻥﺩﻝ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺑﺎﮎ ﻧﯿﺴﺖ ﺁﻩﻣﯿﺘﺮﺳﻢ ﺷﺒﯽ ﺭﺳﻮﺍ ﺷﻮﻡ ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﺍﯾﯿﻢﺗﻨﻬﺎ ﺷﻮﻡ ﻭﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﯿﺮ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻤﻨﺪﭘﯿﺶ ﺭﻭﯾﻢ ﺧﻨﺪﻩ ﭘﺸﺘﻢ ﭘﻮﺯ ﺧﻨﺪ ﺑﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺩﻝ ﻧﺒﻨﺪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﻝﻧﺸﻨﯿﺪ ﭘﻨﺪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺍﻡ ﻣﻦﺣﻘﯿﻘﺖ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﮔﺮ ﭼﻪ ﺳﻮﺯﺩ ﭘﺮﻭﻟﯽ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺍﻡ ﻓﺎﺣﺶ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﻦﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﻡ ﺗﺎ ﺑﻪ ﮐﯽ ﺁﺧﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯽﭘﯿﻠﮕﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﮔﯽ ﮔﻔﺘﻤﺶ ﺁﺭﺍﻡﺟﺎﻧﯽ ﮔﻔﺖ:ﻧﻪ!ﮔﻔﺘﻤﺶ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺯﺑﺎﻧﯽﮔﻔﺖ:ﻧﻪ!ﮔﻔﺘﻤﺶ ﻧﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻔﺖ:ﻧﻪ!ﻣﯿﺸﻮﺩ ﯾﮏ ﺷﺐ ﺑﻤﺎﻧﯽ ﮔﻔﺖ:ﻧﻪ!ﺩﻝ ﺷﺒﯽﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺧﯿﺎﻟﺶ ﺳﺮ ﻧﮑﺮﺩ ﮔﻔﺘﻤﺶ ﺍﻓﺴﻮﺱﺍﻭ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﮑﺮﺩ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﺧﺪﺍﯾﺎ ﭼﯿﺴﺘﻢﯾﮑﻨﻔﺮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐﯿﺴﺘﻢ ﺑﺲ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﺁﻩﺍﺯ ﺩﻝ ﺑﺮﺩﻧﺶ ﺁﻩ ﺍﮔﺮ ﺁﻫﻢ ﺑﮕﯿﺮﺩ ﺩﺍﻣﻨﺶ ﺑﺎﺗﻤﺎﻡ ﺑﯽ ﮐﺴﯽ ﻫﺎ ﺳﺎﺧﺘﻢ ﻭﺍﯼ ﺑﺮ ﻣﻦﺳﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﺎﺧﺘﻢ ﺩﻝ ﺳﭙﺮﺩﻥ ﺩﺳﺖ ﺍﻭﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯿﺴﺖ ﺁﻩ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﮐﺴﯽ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪﻧﯿﺴﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﺗﺎ ﺳﺤﺮ ﮐﺎﺭ ﻣﻦ ﺍﺳﺖﺷﺎﻫﺪ ﻣﻦ ﭼﺸﻢ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻓﮑﺮﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺍﻭ ﯾﺎﺭ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺭﻓﮑﺮ ﺁﺯﺍﺭ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻧﯿﺘﺶ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺗﻨﻬﺎﺧﻮﺍﻫﺶ ﺍﺳﺖ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﺭﻭﻏﯽﻓﺎﺣﺶ ﺍﺳﺖ ﯾﮏ ﺷﺐ ﺁﻣﺪ ﺯﯾﺮ ﻭ ﺭﻭﯾﻢ ﮐﺮﺩﻭ ﺭﻓﺖ ﺑﻐﺾ ﺗﻠﺨﯽ ﺩﺭ ﮔﻠﻮﯾﻢ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻓﺖﻣﺼﺤﺐ ﺍﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺩﺍﺑﺎﺩ ﺑﻮﺩ ﺧﻮﺵﺑﺤﺎﻟﺶ ﮐﯽ ﺍﻧﻘﺪﺭ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﻮﺩ ﺑﯽ ﻧﯿﺎﺯ ﺍﺯﻣﺴﺘﯽ ﻣﯽ ﺷﺎﺩ ﺑﻮﺩ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ ﻣﺴﺖﻣﺎﺩﺭﺯﺍﺩ ﺑﻮﺩ ﯾﮏ ﺷﺐ ﺍﺯ ﻋﻤﺮ ﺳﯿﺮﻡ ﮐﺮﺩ ﻭﺭﻓﺖ.................ﻣﻦ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻡ ﭘﯿﺮﻡ ﮐﺮﺩ ﻭﺭﻓﺖ

man bishtar azizaaaam :-****....aji bet goftam k touche gushim koshe mano.... ta bkham y sms bet bdam 3 sal tul mikeshe...hala eshqaam chetori to qorbunet bram ??? :-***

akhe nmidune eshqameee

ﺩﮐﺘﺮ ﺷﺮﯾﻌﺘﯽ:ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ،ﮐﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺩﺧﺘﺮﻣﺤﻤﺪ ﺍﺳﺖ.ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻧﯿﺴﺖ.ﺧﻮﺍﺳﺘﻢﺑﮕﻮﯾﻢ،ﮐﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻫﻤﺴﺮ ﻋﻠﯽ ﺍﺳﺖ.ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪﻧﯿﺴﺖ.ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ،ﮐﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺣﺴﯿﻦﺍﺳﺖ.ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻧﯿﺴﺖ.ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ،ﮐﻪﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺯﯾﻨﺐ ﺍﺳﺖ.ﺑﺎﺯ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻧﯿﺴﺖ.ﻧﻪ،ﺍﯾﻦﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﻫﺴﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻧﯿﺴﺖ« .ﻓﺎﻃﻤﻪ،ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺍﺳﺖ»****************************************ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﻓﺪﮎ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻧﺪﺍﺷﺖ/ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﻣﺪﯾﻨﻪﺩﺭ ﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺩﻝ ﻣﺤﺴﻦ ﺯﻫﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ/ﺍﯼﮐﺎﺵ ﺩﺭ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻣﺴﻤﺎﺭ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﮐﺎﺵ ﻗﻠﺒﻢ ﺑﻪ ﻗﺒﺮﺵﺭﺍﻩ ﺩﺍﺷﺖ/ﮐﺎﺵ ﺯﻫﺮﺍ ﻫﻢ ﺯﯾﺎﺭﺗﮕﺎﻩ ﺩﺍﺷﺖ****************************************ﻓﺎﻃﻤﯿﻪ ﻗﺼﻪ ﮔﻮﯼ ﺭﻧﺠﻬﺎﺳﺖ/ﻓﺎﻃﻤﯿﻪ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺳﻮﺯﻣﺮﺗﻀﯽ ﺳﺖ ﻓﺎﻃﻤﯿﻪ ﺷﻌﺮ ﺩﺍﻍ ﻻﻟﻪ ﺍﺳﺖ/ﻗﺼﻪ ﯼﺯﻫﺮﺍﯼ18ﺳﺎﻟﻪ ﺳﺖ ﻓﺎﻃﻤﯿﻪ ﺷﺮﺡ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺳﺖ/ﺩﻓﺘﺮ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﺳﺨﺖ ﺯﯾﻨﺐ ﭘﺮﻭﺭ ﺍﺳﺖ. . .****************************************ﺯﻫﺮﺍ ﮐﻪ ﺷﻬﯿﺪ ﮔﺸﺖ ﺑﯽ ﺟﺮﻡ ﻭ ﮔﻨﺎﻩ/ﻫﺴﺖ ﺍﺯ ﻏﻢ ﺍﻭ،ﺳﯿﻨﻪ ﯼ ﻋﺎﻟﻢ ﭘﺮ ﺁﻩ ﺧﺪﺍ ﮐﺠﺎ ﻭ ﺳﯿﻠﯽ ﺧﻮﺭﺩﻥ/ﻻ ﺣﻮﻝ ﻭﻻ ﻗﻮﻩ ﺍﻻ ﺑﺎﻟﻠﻪ. . .****************************************ﺩﻝ ﺍﺯ ﻏﻢ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺍﺭﺩ؟ﻧﻪ/ﻭ ﺯ ﺗﺮﺑﺖِ ﺍﻭ ﮐﺴﯽﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﻧﻪ ﺁﻥ ﺗﺮﺑﺖِ ﮔﻤﮕﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﺑَﺮ،ﺯﻭّﺍﺭﯼ/ﺟﺰﻣﻬﺪﯼ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﻧﻪ