English
aryaaa0 guestbook (27) Sign guestbook
TAKE CARE
May your Blessing
Out number
Your troubles
AND
Happiness
Surround you
All
The
Day
JEEP
ﺭﻭﺯﻯ ﯾﮏ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﺑﻪ ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ ﻃﻠﺒﯿﺪ.ﺍﻭ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪ ﻧﻔﺲﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻧﺶ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺁﯾﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﻤﻪﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺭﺍ ﺁﻓﺮﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟ﯾﮑﻰ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻥ ﺑﺎ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ:ﺑﻠﻪ.ﺍﺳﺘﺎﺩ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﻫﺮ ﻣﻮﺟﻮﺩﻯ ﺭﺍ؟ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ:ﺑﻠﻪ ﻫﺮ ﺁﻥ ﭼﻪ ﺭﺍ ﮐﻪﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ.ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ:ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﮐﻪﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺁﻓﺮﯾﺪﻩ،ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ.ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﻫﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ.ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﻫﺪﻭ ﺳﺎﮐﺖ ﻣﺎﻧﺪ.ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﻰ ﺣﺎﮐﻰ ﺍﺯ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﺸﻨﻮﺩﻯﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕﻣﺬﻫﺒﻰ ﭼﯿﺰﻯ ﺟﺰ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ.ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻝ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﻯ ﺩﯾﮕﺮﻯﺩﺳﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺁﯾﺎ ﺳﺮﻣﺎ ﻭﺟﻮﺩﺩﺍﺭﺩ؟ﺍﺳﺘﺎﺩ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ:ﺍﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ.ﺁﯾﺎ ﺗﻮ ﺗﺎﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺳﺮﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻧﮑﺮﺩﻯ؟ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ:ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﺭﻭﺍﻗﻊ ﺳﺮﻣﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ.ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞﺩﺳﺘﺎﻭﺭﺩﻫﺎﻯ ﺩﺍﻧﺶ ﻓﯿﺰﯾﮏ،ﺳﺮﻣﺎ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻓﻘﺪﺍﻥ ﮐﺎﻣﻞ ﯾﺎ ﻏﯿﺒﺖ ﮐﻠﻰﮔﺮﻣﺎ.ﯾﮏ ﺷﻰﺀ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﻣﻮﺭﺩﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺍﻧﺮﮊﻯ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺳﺎﻃﻊ ﮐﻨﺪﻭ ﺍﻧﺮﮊﻯ ﻫﺮ ﺟﺴﻢ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻣﺎ ﺳﺎﻃﻊﻣﻰﺷﻮﺩ.ﺑﺪﻭﻥ ﮔﺮﻣﺎ ﺍﺷﯿﺎﺀ ﺳﺎﮐﻦ ﻭ ﻓﺎﻗﺪﻧﯿﺮﻭﻯ ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻭﺍﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪ.ﺍﻣﺎ ﺳﺮﻣﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ.ﻣﺎ ﺧﻮﺩ ﻭﺍﮊﻩ ﺳﺮﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺑﺪﺍﻉ ﮐﺮﺩﻩﺍﯾﻢ ﺗﺎ ﭘﺪﯾﺪﻩﻓﻘﺪﺍﻥ ﮔﺮﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﺁﻥ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﮐﻨﯿﻢ.ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺗﺎﺭﯾﮑﻰ ﭼﻄﻮﺭﺍﺳﺘﺎﺩ؟ ﺁﯾﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﺗﺎﺭﯾﮑﻰ ﻫﻢ ﻭﺟﻮﺩﺩﺍﺭﺩ؟ﺍﺳﺘﺎﺩ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ:ﺍﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ.ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﺑﺎﺯ ﮔﻔﺖ:ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺯﻫﻢ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩﻣﻰﮐﻨﯿﺪ ﺍﺳﺘﺎﺩ.ﺗﺎﺭﯾﮑﻰ ﻧﯿﺰ ﭼﯿﺰﻯ ﺟﺰ ﻓﻘﺪﺍﻥﮐﺎﻣﻞ ﻧﻮﺭ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﻰ ﻧﯿﺴﺖ.ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻓﯿﺰﯾﮑﻰﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﻧﻮﺭ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﻰ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﺍﻣﺎ ﺗﺎﺭﯾﮑﻰ ﺭﺍ ﺧﯿﺮ.ﺍﮔﺮ ﻧﻮﺭ ﺭﺍ ﺍﺯﻣﻨﺸﻮﺭ ﻋﺒﻮﺭ ﺩﻫﯿﻢ،ﺭﻧﮓﻫﺎﻯ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻰﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻃﻮﻝ ﻣﻮﺝ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺍﺯ ﺁﻥﺧﺎﺭﺝ ﻣﻰﺷﻮﺩ.ﺗﺎﺭﯾﮑﻰ ﻧﯿﺰ ﻋﺒﺎﺭﺗﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪﻣﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﺣﺎﻟﺖ ﻓﻘﺪﺍﻥ ﻧﻮﺭﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰﮐﻨﯿﻢ.ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺷﯿﻄﺎﻥﭼﻄﻮﺭ؟ ﺁﯾﺎ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﻫﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ؟ﺧﻮﺩ ﻭﻯ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ:ﺷﯿﻄﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﺑﺮ ﻏﯿﺒﺖﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺣﺎﻟﺖ ﺩﻭﺭﻯ ﺍﺯﻋﺸﻖ،ﺑﺨﺸﺶ ﻭ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺩﻻﻟﺖ ﺩﺍﺭﺩ.ﻋﺸﻖ ﻭﺍﯾﻤﺎﻥ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻧﻮﺭ ﻭ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻫﺴﺘﻨﺪ.ﺍﯾﻦ ﺩﻭﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻓﻘﺪﺍﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﯿﻄﺎﻥﻧﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ.ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﻧﻮﺑﺖ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﺮﻓﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﮔﻔﺘﻦﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.ﻧﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﺁﻟﺒﺮﺕ ﺍﯾﻨﺸﺘﯿﻦ ﺑﻮﺩ.
ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺩﺭ ﺍﺳﻼﻡ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (ﺹ
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺮ ﺩﯾﻦ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦﻫﺮ ﯾﮏ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺩﻗﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺩﻭﺳﺖﻣﯿﺸﻮﺩ. ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﺘﺮﯾﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻋﺎﺟﺰ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﺘﺮﯾﻦ ﺍﺯ ﺍﻭ ﮐﺴﯽﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺗﺒﺎﻩ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺍﺯﺩﺳﺕ ﺩﻫﺪ .ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﺩﻭﺳﺖ ﻫﺮﮐﺲ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯼﻋﻘﻞ ﺍﻭﺳﺖ ﻭ ﺳﺨﻦ ﺍﻭ ﺩﻟﯿﻞ ﻓﻀﻞ ﺍﻭ. ﺣﻀﺮﺕﻣﺤﻤﺪ (ﺹ) : ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﮐﺴﯽ ﻣﺤﺸﻮﺭ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﺩ.ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﺧﯿﺮ ﺩﻧﯿﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﺩﺭﺭﺍﺯﺩﺍﺭﯼ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﻧﯿﮑﺎﻥ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ، ﻭ ﺷﺮ ﻭﺑﺪﯼ ﺩﺭ ﺍﻓﺸﺎﯼ ﺭﺍﺯ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﺍﺷﺮﺍﺭ ﮔﺮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺕ.ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ) : ﻫﺮﮐﺲ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺑﻤﯿﺮﺩ ﺷﻬﯿﺪ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ) . ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ: ﻣﻮﻻﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﺩﻭﺳﺘﯽ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪﺍ ﺩﻭﺳﺘﻨﺪﺍﺩﺍﻣﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯿﮑﻨﺪ ، ﭼﻮﻥ ﻋﺎﻣﻞ ﺁﻥ ﺩﻭﺳﺘﯽ ، ﺩﺍﺋﻤﯽﺍﺳﺖ ( ﻭﻟﯽ ) ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﻧﯿﺎ ﺩﻭﺳﺖﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﻣﯿﺸﻮﺩ ، ﺯﯾﺮﺍ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺁﻥ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﻫﺎ ﺯﻭﺩﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ. ﺑﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﻮﯾﻢ ؟ ﻣﻮﻻﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺗﻮ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﺍﺳﺘﮕﻮﯾﯽ ﺧﻮﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮﯾﯽ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﯿﮏ ﺧﻮﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﻓﺮﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ. ﻣﻮﻻﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺗﻮ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍﺷﯿﻔﺘﻪ ﺁﺧﺮﺕ ﮐﻨﺪ ، ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﯽ ﺭﻏﺒﺖ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍﺩﺭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺩﻭﺳﺖﻧﺸﻮﯾﻢ ؟ ﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﺁﺩﺍﺏ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (ﻉ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺯﺷﺘﯽ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪﺗﻮﺍﻧﺎﺋﯽ ﺩﺍﺭﺩ ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﺯ ﻧﺪﺍﺭﺩ ، ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮﺩﻩﺍﺳﺖ ، ﻭ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﻧﮑﻨﺪ ، ﻣﻤﮑﻦﺍﺳﺖ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺍﻭ ﮔﺮﺩﺩ. ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ (ﻉ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺖﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﻦ ، ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﮐﻦ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺟﻔﺎ ﮐﻨﺩ. ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ) ﺳﻮﺍﻝ ﺷﺪ ﮐﺪﺍﻡ ﻫﻤﻨﺸﯿﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﮐﺴﯽﮐﻪ ﺩﯾﺪﻥ ﺍﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺧﺪﺍ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ، ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺍﻭ ﺩﺍﻧﺶﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﯿﻔﺰﺍﯾﺪ ، ﻭ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﺍﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺁﺧﺮﺕ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ.ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺩﯾﻨﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﺗﻘﻮﺍﯾﺸﺎﻥﭘﺮﻫﯿﺰﮐﺎﺭﯼ ﻭ ﺩﻭﺭﯼ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ) ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﺩﻭﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﻧﯿﮑﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪﺍﻭ ﺳﺮﺯﻧﺶ ﮐﻦ. ﻭ ﺑﺪﯼ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﺑﺨﺸﺶ ﺑﻪ ﺍﻭﺩﻓﻊ ﮐﻧﺪ
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺮ ﺩﯾﻦ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦﻫﺮ ﯾﮏ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺩﻗﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺩﻭﺳﺖﻣﯿﺸﻮﺩ. ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﺘﺮﯾﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻋﺎﺟﺰ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﺘﺮﯾﻦ ﺍﺯ ﺍﻭ ﮐﺴﯽﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺗﺒﺎﻩ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺍﺯﺩﺳﺕ ﺩﻫﺪ .ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﺩﻭﺳﺖ ﻫﺮﮐﺲ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯼﻋﻘﻞ ﺍﻭﺳﺖ ﻭ ﺳﺨﻦ ﺍﻭ ﺩﻟﯿﻞ ﻓﻀﻞ ﺍﻭ. ﺣﻀﺮﺕﻣﺤﻤﺪ (ﺹ) : ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﮐﺴﯽ ﻣﺤﺸﻮﺭ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﺩ.ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﺧﯿﺮ ﺩﻧﯿﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﺩﺭﺭﺍﺯﺩﺍﺭﯼ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﻧﯿﮑﺎﻥ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ، ﻭ ﺷﺮ ﻭﺑﺪﯼ ﺩﺭ ﺍﻓﺸﺎﯼ ﺭﺍﺯ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﺍﺷﺮﺍﺭ ﮔﺮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺕ.ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ) : ﻫﺮﮐﺲ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺑﻤﯿﺮﺩ ﺷﻬﯿﺪ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ) . ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ: ﻣﻮﻻﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﺩﻭﺳﺘﯽ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪﺍ ﺩﻭﺳﺘﻨﺪﺍﺩﺍﻣﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯿﮑﻨﺪ ، ﭼﻮﻥ ﻋﺎﻣﻞ ﺁﻥ ﺩﻭﺳﺘﯽ ، ﺩﺍﺋﻤﯽﺍﺳﺖ ( ﻭﻟﯽ ) ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﻧﯿﺎ ﺩﻭﺳﺖﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﻣﯿﺸﻮﺩ ، ﺯﯾﺮﺍ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺁﻥ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﻫﺎ ﺯﻭﺩﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ. ﺑﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﻮﯾﻢ ؟ ﻣﻮﻻﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺗﻮ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﺍﺳﺘﮕﻮﯾﯽ ﺧﻮﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮﯾﯽ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﯿﮏ ﺧﻮﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﻓﺮﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ. ﻣﻮﻻﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺗﻮ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍﺷﯿﻔﺘﻪ ﺁﺧﺮﺕ ﮐﻨﺪ ، ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﯽ ﺭﻏﺒﺖ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍﺩﺭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺩﻭﺳﺖﻧﺸﻮﯾﻢ ؟ ﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﺁﺩﺍﺏ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (ﻉ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺯﺷﺘﯽ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪﺗﻮﺍﻧﺎﺋﯽ ﺩﺍﺭﺩ ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﺯ ﻧﺪﺍﺭﺩ ، ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮﺩﻩﺍﺳﺖ ، ﻭ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﻧﮑﻨﺪ ، ﻣﻤﮑﻦﺍﺳﺖ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺍﻭ ﮔﺮﺩﺩ. ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ (ﻉ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺖﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﻦ ، ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﮐﻦ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺟﻔﺎ ﮐﻨﺩ. ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ) ﺳﻮﺍﻝ ﺷﺪ ﮐﺪﺍﻡ ﻫﻤﻨﺸﯿﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﮐﺴﯽﮐﻪ ﺩﯾﺪﻥ ﺍﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺧﺪﺍ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ، ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺍﻭ ﺩﺍﻧﺶﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﯿﻔﺰﺍﯾﺪ ، ﻭ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﺍﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺁﺧﺮﺕ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ.ﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺩﯾﻨﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﺗﻘﻮﺍﯾﺸﺎﻥﭘﺮﻫﯿﺰﮐﺎﺭﯼ ﻭ ﺩﻭﺭﯼ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ) ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﻣﻮﻻ ﻋﻠﯽ (ﻉ) : ﺩﻭﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﻧﯿﮑﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪﺍﻭ ﺳﺮﺯﻧﺶ ﮐﻦ. ﻭ ﺑﺪﯼ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﺑﺨﺸﺶ ﺑﻪ ﺍﻭﺩﻓﻊ ﮐﻧﺪ
ﻫﺮ ﮐﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﮐﺮﺩ ﺯﺟﺮﺵ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪﻫﺮ ﮐﻪ ﺯﺷﺘﯽﮐﺮﺩ ﺍﺟﺮﺵ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﮐﺎﺭﺍﻥ ﺗﺒﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﻫﻢﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪﻫﺮﭼﻪ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻃﻼﯾﯽ ﺗﺮ ﺷﺪﻧﺪﻋﺸﻖ ﻫﺎ ﻫﻢﻣﻮﻣﯿﺎﯾﯽ ﺗﺮ ﺷﺪﻧﺪﺍﻧﺪﮎ ﺍﻧﺪﮎ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺯﺍﻥ ﮐﻢ ﺷﺪﻥﻧﺴﻠﯽ ﺍﺯﺑﯿﮕﺎﻧﮕﺎﻥ ﺁﺩﻡ ﺷﺪﻧﺪ
************I thank God I'm rich not with moneybut with people like you.I may not have the most expensivethingsbut I've got a most precious gem...a friend like you.ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﻡ ﻧﻪ ﺑﺎ ﭘﻮﻝ ﺑﻠﮑﻪﺑﺎ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ.ﻣﻦ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﮔﺮﺍﻥ ﻗﯿﻤﺖﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ.ﺍﻣﺎ ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎﺗﺮﯾﻦ ﺳﻨﮓ ﺟﻮﺍﻫﺮﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻡ.ﺩﻭﺳﺘﯽ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ.
ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﺩﻟﺒﺮ ﻭ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﻧﺒﺎﺷﺪ / ﺩﻝﻧﻴﺴﺖ ﻫﺮ ﺁﻧﺪﻝ ﻛﻪ ﺗﺮﺍ ﻳﺎﺭ ﻧﺒﺎﺷﺪﺷﺎﺩﻡ ﻛﻪ ﻏﻢ ﻫﺠﺮ ﺗﻮﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﻧﺼﻴﺒﻢ / ﺑﻬﺘﺮﺯ ﻏﻢ ﻫﺠﺮ ﺗﻮ ﻏﻤﺨﻮﺍﺭ ﻧﺒﺎﺷﺪ . . . ﻭﻻﺩﺕﺍﻣﺎﻡ ﻣﻬﺪﻱ(ﻋﺞ) ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﺑﻮﺩﻣﺤﺮﺍﺑﻢ ﺍﺑﺮﻭﻱ ﺗﻮ ﺍﻱ ﺩﻭﺳﺖ / ﻧﻤﺎﺯﻡ ﺟﺎﻧﺐﻛﻮﻱ ﺗﻮ ﺍﻱ ﺩﻭﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺣﺒﻞ ﺍﻟﻤﺘﻴﻦﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻗﺮﺁﻥ / ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻏﻴﺮ ﮔﻴﺴﻮﻱ ﺗﻮ ﺍﻱﺩﻭﺳﺖ . . . ﺩﺭ ﺗﻤﻨﺎﻱ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺑﻲ ﻗﺮﺍﺭﻡ ﺗﺎﺑﻴﺎﻳﻲ / ﻣﻦ ﻇﻬﻮﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺷﻤﺎﺭﻡﺗﺎ ﺑﻴﺎﻳﻲ ﺧﺎﻙ ﻻﻳﻖ ﻧﻴﺴﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺭﻭﻳﺶ ﭘﺎﮔﺬﺍﺭﻱ / ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮﺕ ﺟﺎﻥ ﻓﺸﺎﻧﻢ ﮔﻞ ﺑﻜﺎﺭﻡﺗﺎ ﺑﻴﺎﻳﻲ . . . ﺧﻮﺍﻫﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﻛﺮﺍﻣﺎﺕﺳﺮﻣﺪﻱ / ﺍﻳﻤﻦ ﺷﻮﻱ ﺯﻓﺘﻨﻪ ﻭ ﺍﻳﻤﻦ ﺯﻫﺮﺑﺪﻱ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﻛﻦ ﺯﻋﻄﺮ ﮔﻞِ ﻧﻮﺭ ﺳﻴﻨﻪ ﺭﺍ / ﺑﺎﺫﻛﺮ ﺳﺒﺰ ﻳﻚ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻣﺤﻤﺪﻱ . . . ﺗﻌﺠﻴﻞ ﺩﺭﻓﺮﺝ ﺁﻗﺎ ﺻﻠﻮﺍﺕ
ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﯽ ﻫﺎﯼ ﺟﺎﻟﺐ - ﻫﺮ ﺗﮑﻪ ﮐﺎﻏﺬﺭﺍ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻥ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ 9 ﺑﺎﺭ ﺗﺎ ﮐﺮﺩ- . ﺩﺭ ﻫﺮﻡﺧﺌﻮﭘﻮﺱ ﺩﺭ ﻣﺼﺮ ﮐﻪ 2600 ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺍﺯﻣﯿﻼﺩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﯼ ﺳﻨﮓﺑﮑﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ ﺍﺟﺮﯼﺑﻪ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ 50 ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮ ﺩﺭ ﺩﻭﺭ ﺩﻧﯿﺎﺳﺎﺧﺖ- . ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ 600/557/31 ﺛﺎﻧﯿﻪﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ - ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﮔﻞ ﺟﻬﺎﻥﻓﻠﻮﺯﯾﺎ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ - ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺿﺮﺑﺎﻥ ﻗﻠﺐ ﺭﺍﻗﻨﺎﺭﯾﻬﺎ ﺑﺎ 1000 ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻭ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺭﺍﻓﯿﻞ ﺑﺎ 27 ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺩﺍﺭﺩ - ﺍﮔﺮ ﺗﻤﺎﻡﺭﮔﻬﺎﯼ ﺧﻮﻧﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺧﻂ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﻢ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ97000 ﮐﯿﻠﻮ ﻣﺘﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ - ﺳﺮﻋﺖ ﺻﻮﺕﺩﺭ ﻓﻮﻻﺩ 14 ﺑﺎﺭ ﺳﺮﯾﻌﺘﺮ ﺍﺯ ﺳﺮﻋﺖ ﺁﻥ ﺩﺭﻫﻮﺍﺳﺖ - - ﻧﻮﺭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻓﻘﻂ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ400ﻣﺘﺮﯼ ﺁﺏ ﺩﺭﯾﺎ ﻧﻔﻮﺫ ﻣﯿﮑﻨﺪ - ﺍﻣﺮﯾﮑﺎ ﺗﺎ50 ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺳﺎﻝ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﻭ ﻧﯿﻢ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ -ﻋﺪﺩ 2520 ﺭﺍ ﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﺑﺮ ﺍﻋﺪﺍﺩ 1 ﺗﺎ 10ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﻗﺴﻤﺖﮐﺴﺮﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ - ﻓﺸﺎﺭ ﺩﺭ ﻣﺮﮐﺰﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ700ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺗﻦﺑﺮ452/6ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺍﺳﺖ - ﻃﻮﻝﻋﻤﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﻮﺋﺪ ﻭ ﮊﺍﭘﻦ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﻠﻞ ﺟﻬﺎﻥﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺳﺖ - ﺷﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﻇﺎﻫﺮ ﺟﺎﻣﺪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﻣﯿﺮﺳﺪ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﻣﺎﯾﻌﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭﮐﻨﺪ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ - ﺩﺍﻍ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﮐﺮﻩﺯﻣﯿﻦ ﺩﺭ ﺩﺍﻟﻮﻝ ﺍﺗﯿﻮﭘﯽ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪﺩﺭ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﻋﺎﺩﯼ ﺩﻣﺎﯼ ﻫﻮﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﯾﻪ ﺑﻪ 94ﺩﺭﺟﻪ ﻓﺎﺭﻧﻬﺎﯾﺖ ﻣﯿﺮﺳﺪ - ﺁﺑﺸﺎﺭ ﺁﻧﺠﻞ ﺩﺭﻭﻧﺰﻭﺋﻞ 20 ﺑﺎﺭ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﺑﺸﺎﺭ ﻧﯿﺎﮔﺎﺭﺍ ﺍﺳﺖ- ﯾﮏ ﻟﯿﺘﺮ ﺳﺮﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺳﻨﮕﯿﻨﺘﺮ ﺍﺯﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻧﺰﺩﯾﮑﺘﺮﯾﻦ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺁﻟﻔﺎﻣﻨﭽﻮﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪﻓﺎﺻﻠﻪ ﺁﻥ ﺗﺎ ﺯﻣﯿﻦ 3/4 ﺳﺎﻝ ﻧﻮﺭﯼ ﺍﺳﺖ -ﺗﻨﻬﺎ ﺣﯿﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺷﻨﺎ ﮐﻨﺪ ﺷﺘﺮﺍﺳﺖ - ﻓﻠﺰ ﺍﻭﺳﻤﯿﻢ ﺳﻨﮕﯿﻨﺘﺮﯾﻦ ﻣﺎﺩﻩ ﺭﻭﯼﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ - ﺩﺭ ﻫﺮ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ 5000ﺑﯿﻠﯿﻮﻥ ﺑﯿﻠﯿﻮﻥ ﺍﻟﮑﺘﺮﻭﻥ ﺑﻪ ﺻﻔﺤﻪﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﺑﺮ ﺧﻮﺭﺩ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻭ ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﺭﺍ ﮐﻪﺷﻤﺎ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯿﮑﻨﯿﺪ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ - ﺑﯿﻞﮔﯿﺘﺲ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺛﺎﻧﯿﻪ 250 ﺩﻻﺭ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺩﺭﺁﻣﺪﺩﺍﺭﺩ، ﯾﻌﻨﯽ 20 ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺩﻻﺭ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻭ 8/7ﻣﯿﻠﯿﺎﺭﺩ ﺩﻻﺭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ - ﮔﺰﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﻣﺎﻥﺭﻣﺎﺗﯿﺴﻢ، ﺩﺭﺩ ﮐﻤﺮ ﺩﺭ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺩﻣﺒﺎﻟﭽﻪ، ﺩﺭﺩﻟﮕﻦ ﺧﺎﺻﺮﻩ ( ﺩﺭﺩ ﺍﻋﺼﺎﺏ ﮐﻤﺮ ) ﻭ ﻧﯿﺰﺩﺭﻣﺎﻥ ﺑﯿﻤﺎﺭﯾﻬﺎﯼ ﻣﺜﺎﻧﻪ، ﻣﺠﺎﺭﯼ ﺍﺩﺭﺍﺭﯼ ﻭﮐﻠﯿﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻔﯿﺪ ﺍﺳﺖ - ﺁﯾﺎ ﻣﯿﺪﺍﻧﯿﺪ ﺷﺎﻧﺲﺷﺒﯿﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﻭ ﺍﺛﺮ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﯾﮏ ﺑﻪ 64ﻣﯿﻠﯿﺎﺭﺩ ﺍﺳﺖ- . ﺍﮔﺮ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﻣﺎﻭﺭﺍﯼ ﺻﻮﺕ ﺭﺍﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺤﺪﻭﺩﯼ ﺍﺯ ﻓﻀﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮔﺮﺩﻭ ﻏﺒﺎﺭ ﻭ ﯾﺎ ﺫﺭﺍﺕ ﺩﻭﺩ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﺎﺷﺪﺑﺘﺎﺑﺎﻧﯿﻢ ﺍﯾﻦ ﺫﺭﺍﺕ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺭﺳﻮﺏ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ- ﺁﯾﺎ ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺘﯿﺪ ﺩﺭﺟﻪ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦﻗﺴﻤﺖ ﯾﮏ ﺷﻌﻠﻪ ﺑﻪ 1540 ﺩﺭﺟﻪ ﻣﯿﺮﺳﺪﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺮﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺁﻥ ﻓﻘﻂ300 ﺩﺭﺟﻪ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺩﺍﺭﺩ . -
ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺳﺒﺰﺗﺮﯾﻦ ﺁﯾﻪ ، ﺩﺭ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﯼﺑﺮﮒ ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺧﺎﻃﺮ ﺩﺭﯾﺎﯾﯽ ﯾﮏﻗﻄﺮﻩ ، ﺩﺭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺭﻭﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺣﺲﺷﮑﻮﻓﺎﯾﯽ ﯾﮏ ﻣﺰﺭﻋﻪ ، ﺩﺭ ﺑﺎﻭﺭ ﺑﺬﺭﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺑﺎﻭﺭ ﺩﺭﯾﺎﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﯼﻣﺎﻫﯽ ، ﺩﺭ ﺗﻨﮓ ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺗﺮﺟﻤﻪ ﯼ ﺭﻭﺷﻦﺧﺎﮎ ﺍﺳﺖ ، ﺩﺭ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﯼ ﻋﺸﻖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ،ﻓﻬﻢ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻥ ﻫﺎﺳﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺳﻬﻢ ﺗﻮ ﺍﺯﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﯼ ﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼﻭﺟﻮﺩ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ ، ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﺎﻣﺎﺳﺖ ، ﺁﺳﻤﺎﻥ ، ﻧﻮﺭ ، ﺧﺪﺍ ، ﻋﺸﻖ ،ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺎﺯﯼ ﺍﯾﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎﺑﯿﻢ ، ﺩﺭ ﻧﺒﯿﻨﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﺩﺭ ﻧﺒﻨﺪﯾﻢ ﺑﻪﺁﺭﺍﻣﺶ ﭘﺮ ﻣﻬﺮ ﻧﺴﯿﻢ ﭘﺮﺩﻩ ﺍﺯ ﺳﺎﺣﺖ ﺩﻝ ،ﺑﺮﮔﯿﺮﯾﻢ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﺎ ﺷﻮﻕ ، ﺳﻼﻣﯽﺑﮑﻨﯿﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺭﺳﻢ ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ ﺍﺯ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﺍﺳﺖﺳﻬﻢ ﻣﻦ ، ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﺍﯾﻦ ﺳﻬﻢ ﻧﻤﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﻢ ﻭﺯﻥ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽﻣﻦ ، ﻭﺯﻥ ﺭﺿﺎﯾﺘﻤﻨﺪﯾﺴﺖ ﺷﺎﯾﺪ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﺯ ،ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻣﺰ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻣﺪﻥ ﻭ ﺳﺎﺯﺵ ﺑﺎ ﺗﻘﺪﯾﺮﺍﺳﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺷﺎﯾﺪ ، ﺷﻌﺮ ﭘﺪﺭﻡ ﺑﻮﺩ ، ﮐﻪﺧﻮﺍﻧﺪ ﭼﺎﯼ ﻣﺎﺩﺭ ، ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﮔﺮﻡ ﻧﻤﻮﺩ ﻧﺎﻥﺧﻮﺍﻫﺮ ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯽ ﻫﺎ ﺩﺍﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺷﺎﯾﺪﺁﻥ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺳﺖ ، ﮐﻪ ﺩﺭﯾﻐﺶ ﮐﺮﺩﯾﻢﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺯﻣﺰﻣﻪ ﯼ ﭘﺎﮎ ﺣﯿﺎﺕ ﺍﺳﺖ ، ﻣﯿﺎﻥﺩﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﺧﺎﻃﺮﻩ ﯼ ﺁﻣﺪﻥ ﻭﺭﻓﺘﻦ ﻣﺎﺳﺖ ﻟﺤﻈﻪ ﯼ ﺁﻣﺪﻥ ﻭ ﺭﻓﺘﻦ ﻣﺎ ،ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺳﺖ ﻣﻦ ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ، ﻗﺪﺭ ﺍﯾﻦﺧﺎﻃﺮﻩ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎﺑﻢ
ﺗﮑﻪ ﺍﺑﺮﯼ ﺷﺪﻡ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻗﻠﺒﻢﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﮔﺬﺭ ﮐﻨﻢ ﺍﺯ ﻏﻢ ﻭ ﺳﯿﺎﻫﯽﻭﻗﺘﯽ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﻟﻢ ﺍﺑﺮﯼ ﺷﺪ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺑﺎﺭﯾﺪﻡﺑﺮ ﺍﻭﺝ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﺑﺮﯼ ﭼﮑﯿﺪﻡ ﺑﺮﺩﺭﯾﭽﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﺍﺯ ﺍﻭﺝ ﻗﻠﺒﻢ ﺗﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﻗﻄﺮﻩﻗﻄﺮﻩ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺭﯾﺪﻡ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﺤﺒﺖ ﭼﻪﺯﯾﺒﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﺪ ﮐﯿﻨﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺣﺎﻻ ﮐﻪﻣﻦ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺎﺭﯾﺪﻡ ﻗﻠﺒﻢ ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﻭ ﺑﺎﺻﻔﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺍﺑﺮﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﺁﻣﺪ ﺩﺭﺩﻟﻢ ﻭﻟﯽ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺑﺎﺭﯾﺪ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﻋﺸﻖﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﻣﺤﺒﺖ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﯼ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﻡﺍﯼ ﺍﺑﺮ ﺳﯿﺎﻩ ﺑﺮ ﺩﻝ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺑﺒﺎﺭ ﺗﺎ ﺑﺸﻮﯾﯽﮐﯿﻨﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻭ ﻗﺼﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ
آن چنان که چشمانت می گویند
تو
دریا را به آسمان
قرض داده ای !!
موج خیالت طوفانی مباد
ماه دلٰ دریایی من
تو
دریا را به آسمان
قرض داده ای !!
موج خیالت طوفانی مباد
ماه دلٰ دریایی من
غروب غمناکی است ...
دلم بسیار هوای گریه دارد ...
دلتنگی هایم را نمی دانم چه کنم ...
به آسمان ابری هم که مینگرم از فراق تو می خواهد گریه کند ...
اما نمی بارد و می خواهد که دوری از یار را چون بغضی سنگین در خود نگه دارد ...
می گویم آسمان ببار تا من نیز ببارم و سبک شوم ...
می گوید برای عاشق دلداده سبک شدن چه معنی دارد؟!
می گویم ابر پاک!
گریه کن شاید غم را از دل هزار هزار گل نو رسیده بزدایی ...
می گوید گلی که غم در وجودش رخنه نکرده باشد که گل نیست ...
می گویم آسمان فریاد کن ...
بگذار مردمان شهر برق چشمان عاشق تو را ببینند ...
می گوید امروز دلم چنان گرفته است که نای فریاد ندارم ...
می گویم هوای باران دارم ... می گوید هوای یار دارم ...
می گویم هوای باریدن دارم ...
می گوید سر آن دارم که بغض دیرین را همچنان بسته نگه دارم ...
می گویم شعر وصل بخوان ................. می گوید وصل میسر نیست ...
مرا امروز شعر هجر خوش تر است ...
می گویم لااقل چند قطره ای چشمان مرا همراهی کن ...
می گوید امروز تنها گریه کن ...ستاره ها نهفتند در آسمان ابری ...
دلم گرفته نفسم ... هوای گریه دارم ...
هوای گریه دارم...
هیچ ﮔﺎﻩ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻣﯿﭙﺮﺳﺘﻢ ﻧﺪﻳﺪﻡ ﺍﻣﺎ ﻣﻴﺪﺍﻧﻢ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺩﺭﻳﺎ ﻭ ﺑﻪ ﻭﺳﻌﺖ ﺩﺷﺖ ﺷﻘﺎﻳﻖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﮐﺎﻓﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪﺍﻧﻢ ﻋﻤﻖ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﮊﺭﻓﺎﯼ ﺍﻗﻴﺎﻧﻮﺱ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺜﻞ ﺩﺷﺖ ﺁﺭﺍﻡ ﺍﺳﺖ. ﻣﻦ ﺭﻧﮓ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻪ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﺪﺍﻧﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭ ﻋﻤﻴﻘﺘﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺩﺭﻳﺎ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﺣﻞ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺭﺳﻴﺪ. ﺭﻧﮓ ﭼﺸﻤﺶ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺧﻴﺎﻝ ﻣﻴﺮﺳﯽ ﻭ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﯽ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻧﻴﺎ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﺍﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻮﺩ. ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﻳﺜﺎﺭ ﻭ ﻋﺸﻖ ﺩﺭ ﻧﮕﺎﻩ ﺍﻭ ﻣﻌﻨﺎ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻨﺪ. ﻳﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻧﻴﺎ ﻣﻴﺸﻮﺩ.
ﺯﺍﻍ ﮔﻔﺖ : ﮔﺮ ﺗﻮ ﺩﺭﻳﻦ ﺗﺪﺑﻴﺮﯼﻋﻬﺪ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺳﺨﻨﻢ ﺑﭙﺬﻳﺮﻱﻋﻤﺮﺗﺎﻥ ﮔﺮ ﮐﻪ ﭘﺬﻳﺮﺩ ﮐﻢ ﻭ ﮐﺎﺳﺖﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﭼﻪ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﻳﻦ ﺯ ﺷﻤﺎﺳﺖﺯﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﻴﭻ ﻧﻴﺎﻳﻴﺪ ﻓﺮﻭﺩﺁﺧﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﭼﻪ ﺳﻮﺩ؟ﭘﺪﺭ ﻣﻦ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﻴﺼﺪ ﻭ ﺍﻧﺪﮐﺎﻥ ﺍﻧﺪﺭﺯ ﺑﺪ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﭘﻨﺪﺑﺎﺭﻫﺎ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﭼﺮﺥ ﺍﺛﻴﺮﺑﺎﺩﻫﺎ ﺭﺍﺳﺖ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺗﺎﺛﻴﺮﺑﺎﺩﻫﺎ ﮐﺰ ﺯﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﻭﺯﻧﺪﺗﻦ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺮﺳﺎﻧﻨﺪ ﮔﺰﻧﺪﻫﺮ ﭼﻪ ﺍﺯ ﺧﺎﮎ ﺷﻮﻱ ﺑﺎﻻﺗﺮﺑﺎﺩ ﺭﺍ ﺑﻴﺶ ﮔﺰﻧﺪﺳﺖ ﻭ ﺿﺮﺭﺗﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﻭﺝ ﺍﻓﻼﮎﺁﻳﺖ ﻣﺮﮒ ﺷﻮﺩ ﭘﻴﮏ ﻫﻼﮎﻣﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﺑﺴﻲ ﻳﺎﻓﺘﻪﺍﻳﻢﮐﺰ ﺑﻠﻨﺪﻱ ﺭﺥ ﺑﺮ ﺗﺎﻓﺘﻪﺍﻳﻢﺯﺍﻍ ﺭﺍ ﻣﻴﻞ ﮐﻨﺪ ﺩﻝ ﺑﻪ ﻧﺸﻴﺐﻋﻤﺮ ﺑﺴﻴﺎﺭﺵ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﺸﺘﻪ ﻧﺼﻴﺐﺩﻳﮕﺮ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﺻﻴﺖ ﻣﺮﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖﻋﻤﺮ ﻣﺮﺩﺍﺭ ﺧﻮﺭﺍﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺳﺖﮔﻨﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﺭ ﺑﻬﻴﻦ ﺩﺭﻣﺎﻧﺴﺖﭼﺎﺭﻩ ﺭﻧﺞ ﺗﻮ ﺯﺍﻥ ﺁﺳﺎﻧﺴﺖﺧﻴﺰ ﻭ ﺯﻳﻦ ﺑﻴﺶ ﺭﻩ ﭼﺮﺥ ﻣﭙﻮﯼﻃﻌﻤﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮ ﺍﻓﻼﮎ ﻣﺠﻮﻱﺁﺳﻤﺎﻥ ﺟﺎﻳﮕﻬﻲ ﺳﺨﺖ ﻧﮑﻮﺳﺖﺑﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻨﺞ ﺣﻴﺎﻁ ﻭ ﻟﺐ ﺟﻮﺳﺖﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﺲ ﻧﮑﺘﻪ ﻧﻴﮑﻮ ﺩﺍﻧﻢﺭﺍﻩ ﻫﺮ ﺑﺮﺯﻥ ﻭ ﻫﺮ ﮐﻮ ﺩﺍﻧﻢﺁﺷﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﺲ ﺑﺎﻏﻲ ﺩﺍﺭﻡﻭﻧﺪﺭ ﺁﻥ ﺑﺎﻍ ﺳﺮﺍﻏﻲ ﺩﺍﺭﻡﺧﻮﺍﻥ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺍﻟﻮﺍﻧﻲ ﻫﺴﺖﺧﻮﺭﺩﻧﻲﻫﺎﯼ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ ﻫﺴﺖﺁﻧﭽﻪ ﺯﺍﻥ ﺯﺍﻍ ﻭ ﺭﺍ ﺩﺍﺩ ﺳﺮﺍﮔﻨﺪ ﺯﺍﺭﻱ ﺑﻮﺩ ﺍﻧﺪﺭ ﭘﺲ ﺑﺎﻍﺑﻮﻱ ﺑﺪ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺎ ﺭﻩ ﺩﻭﺭﻣﻌﺪﻥ ﭘﺸّﻪ، ﻣﻘﺎﻡ ﺯﻧﺒﻮﺭﻧﻔﺮﺗﺶ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻼﻱ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥﺳﻮﺯﺵ ﻭ ﮐﻮﺭﻱ ﺩﻭ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﺯ ﺁﻥﺁﻥ ﺩﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩﺯﺍﻍ ﺑﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﺧﻮﺩ ﮐﺮﺩ ﻧﮕﺎﻩﮔﻔﺖ :ﺧﻮﺍﻧﻲ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻟﻮﺍﻧﺴﺖﻻﻳﻖ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻳﻦ ﻣﻬﻤﺎﻧﺴﺖﻣﻲﮐﻨﻢ ﺷﮑﺮ ﮐﻪ ﺩﺭﻭﻳﺶ ﻧﻴﻢﺧﺠﻞ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺣﻀﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻴﻢﮔﻔﺖ ﻭ ﺑﻨﺸﺴﺖ ﻭ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﻨﺪﺗﺎ ﺑﻴﺎﻣﻮﺯﺩ ﺍﺯ ﻭ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﭘﻨﺪﻋﻤﺮ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻓﻠﮏ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﺳﺮﺩﻡ ﺯﺩﻩ ﺩﺭ ﻧﻔﺲ ﺑﺎﺩ ﺳﺤﺮﺍﺑﺮ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻪ ﺯﻳﺮ ﭘﺮ ﺧﻮﻳﺶﺣﻴﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﻫﻤﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮ ﺧﻮﻳﺶﺑﺎﺭﻫﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺷﺎﺩﺍﻥ ﺯ ﺳﻔﺮﺑﻪ ﺭﻫﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﻓﻠﮏ ﻃﺎﻕ ﻇﻔﺮﺳﻴﻨﻪ ﮐﺒﮏ ﻭ ﺗﺬﺭﻭ ﻭ ﺗﻴﻬﻮﺗﺎﺯﻩ ﻭ ﮔﺮﻡ ﺷﺪﻩ ﻃﻌﻤﻪ ﺍﻭﺍﻳﻨﮏ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻻﺷﻪ ﻭ ﮔﻨﺪﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺯﺍﻍ ﺑﻴﺎﻣﻮﺯﺩ ﭘﻨﺪ؟ﺑﻮﻱ ﮔﻨﺪﺵ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺗﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﺣﺎﻝ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﺩﻕ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﮔﻴﺞ ﺷﺪ، ﺑﺴﺖ ﺩﻣﻲ ﺩﻳﺪﻩ ﺧﻮﻳﺶﺩﻟﺶ ﺍﺯ ﻧﻔﺮﺕ ﻭ ﺑﻴﺰﺍﺭﻱ ﺭﻳﺶﻳﺎﺩﺵ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺍﻭﺝ ﺳﭙﻬﺮﻫﺴﺖ ﭘﻴﺮﻭﺯﻱ ﻭ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﻭ ﻣﻬﺮﻓﺮّ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﻱ ﻭ ﻓﺘﺢ ﻭ ﻇﻔﺮﺳﺖﻧﻔﺲ ﺧﺮّﻡ ﺑﺎﺩ ﺳﺤﺮﺳﺖﺩﻳﺪﻩ ﺑﮕﺸﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺳﻮ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖﺩﻳﺪ ﮔﺮﺩﺵ ﺍﺛﺮﻱ ﺯﻳﻨﻬﺎ ﻧﻴﺴﺖﺁﻧﭽﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺳﻮ ﺧﻮﺍﺭﻱ ﺑﻮﺩﻭﺣﺸﺖ ﻭ ﻧﻔﺮﺕ ﻭ ﺑﻴﺰﺍﺭﻱ ﺑﻮﺩﺑﺎﻝ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺯﺩ ﻭ ﺑﺮﺟﺴﺖ ﺍﺯ ﺟﺎﮔﻔﺖ : ﮐﺎﻱ ﻳﺎﺭ ﺑﺒﺨﺸﺎﻱ ﻣﺮﺍﺳﺎﻝﻫﺎ ﺑﺎﺵ ﻭ ﺑﺪﻳﻦ ﻋﻴﺶ ﺑﻨﺎﺯﺗﻮ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﺭ ﺗﻮ ﻋﻤﺮ ﺩﺭﺍﺯﻣﻦ ﻧﻴﻢ ﺩﺭ ﺧﻮﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽﮔﻨﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﺭ ﺗﺮﺍ ﺍﺭﺯﺍﻧﻲﮔﺮ ﺑﺮ ﺍﻭﺝ ﻓﻠﮑﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮﺩﻋﻤﺮ ﺩﺭ ﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﺑﺮﺩﺷﻬﭙﺮ ﺷﺎﻩ ﻫﻮﺍ ﺍﻭﺝ ﮔﺮﻓﺖﺯﺍﻍ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺷﮕﻔﺖﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺎﻻ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺷﺪﺭﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﻣﻬﺮ ﻓﻠﮏ ﻫﻤﺴﺮ ﺷﺪﻟﺤﻈﻪﺍﻱ ﭼﻨﺪ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻟﻮﺡ ﮐﺒﻮﺩﻧﻘﻄﻪﺍﻱ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﭙﺲ ﻫﻴﭻ ﻧﺒﻮﺩﺩﮐﺘﺮ ﭘﺮﻭﯾﺰ ﺧﺎﻧﻠﺮﯼ
ﮔﺸﺖ ﻏﻤﻨﺎﮎ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻋﻘﺎﺏ ﭼﻮ ﺍﺯﻭ ﺩﻭﺭ ﺷﺪ ﺍﻳﺎﻡ ﺷﺒﺎﺏ ﺩﻳﺪ ﮐﺶ ﺩﻭﺭ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺭﺳﻴﺪ ﺁﻓﺘﺎﺑﺶ ﺑﻪ ﻟﺐ ﺑﺎﻡ ﺭﺳﻴﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻫﺴﺘﻲ ﺩﻝ ﺑﺮ ﮔﻴﺮﺩ ﺭﻩ ﺳﻮﻱ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﮔﻴﺮﺩ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﭼﺎﺭﻩ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﮐﻨﺪ ﺩﺍﺭﻭﻳﻲ ﺟﻮﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﮐﻨﺪ ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﻲ ﺯ ﭘﻲ ﭼﺎﺭﻩ ﮐﺎﺭ ﮔﺸﺖ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﺳﺒﮏ ﺳﻴﺮ ﺳﻮﺍﺭ ﮔﻠﻪ ﮐﺎﻫﻨﮓ ﭼﺮﺍ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺩﺷﺖ ﻧﺎﮔﻪ ﺍﺯ ﻭﺣﺸﺖ ﭘﺮ ﻭﻟﻮﻟﻪ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﻥ ﺷﺒﺎﻥ ﺑﻴﻢ ﺯﺩﻩ، ﺩﻝ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺷﺪ ﭘﻲ ﺑﺮﻩ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﺩﻭﺍﻥ ﮐﺒﮏ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺧﺎﺭﻱ ﺁﻭﻳﺨﺖ ﻣﺎﺭ ﭘﻴﭽﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﮔﺮﻳﺨﺖ ﺁﻫﻮ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﻧﮕﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻣﻴﺪ ﺩﺷﺖ ﺭﺍ ﺧﻂ ﻏﺒﺎﺭﻱ ﺑﮑﺸﻴﺪ ﻟﻴﮏ ﺻﻴﺎﺩ ﺳﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﺻﻴﺪ ﺭﺍ ﻓﺎﺭﻍ ﻭ ﺁﺯﺍﺩ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﭼﺎﺭﻩ ﻣﺮﮒ ﻧﻪ ﮐﺎﺭﻳﺴﺖ ﺣﻘﻴﺮ ﺯﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﺩﻝ ﻧﺸﻮﺩ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﺳﻴﺮ ﺻﻴﺪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﻪ ﭼﻨﮓ ﺁﻣﺪ ﺯﻭﺩ ﻣﮕﺮ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﮐﻪ ﺻﻴﺎﺩ ﻧﺒﻮﺩ ﺁﺷﻴﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﺍﻣﻦ ﺩﺷﺖ ﺯﺍﻏﮑﻲ ﺯﺷﺖ ﻭ ﺑﺪ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﻭ ﭘﻠﺸﺖ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺍﺯ ﮐﻒ ﻃﻔﻼﻥ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺟﺎﻥ ﺯ ﺻﺪ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻼ ﺩﺭ ﺑﺮﺩﻩ ﺳﺎﻝﻫﺎ ﺯﻳﺴﺘﻪ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﺯﺷﻤﺎﺭ ﺷﮑﻢ ﺁﮐﻨﺪﻩ ﺯ ﮔﻨﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﺭ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﺎﺥ ﻭﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﻋﻘﺎﺏ ﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺳﻮﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺷﺘﺎﺏ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺍﻱ ﺩﻳﺪﻩ ﺯ ﻣﺎ ﺑﺲ ﺑﻴﺪﺍﺩ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﺮﺍ ﮐﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻣﺸﮑﻠﻲ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﮔﺮ ﺑﮕﺸﺎﻳﯽ ﺑﮑﻨﻢ ﺁﻧﭽﻪ ﺗﻮ ﻣﻲﻓﺮﻣﯿﺎﻱ ﮔﻔﺖ: ﻣﺎ ﺑﻨﺪﻩ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺗﻮﺍﯾﻢ ﺗﺎ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻫﻮﺍ ﺧﻮﺍﻩ ﺗﻮﺍﻳﻢ ﺑﻨﺪﻩ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺟﺎﻥ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﺳﭙﺎﺭﻡ، ﺟﺎﻥ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺩﻝ ﭼﻮ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﺗﻮ ﺷﺎﺩ ﮐﻨﻢ ﻧﻨﮕﻢ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﺯﺟﺎﻥ ﻳﺎﺩ ﮐﻨﻢ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺖ ﻭﻟﻲ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺧﻮﻳﺶ ﮔﻔﺘﮕﻮﻳﻲ ﺩﮔﺮ ﺁﻭﺭﺩ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﮐﺎﻳﻦ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭ ﻗﻮﻱ ﭘﻨﺠﻪ ﮐﻨﻮﻥ ﺍﺯ ﻧﻴﺎﺯﺳﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﺯﺍﺭ ﻭ ﺯﺑﻮﻥ ﻟﻴﮏ ﻧﺎﮔﻪ ﭼﻮ ﻏﻀﺒﻨﺎﮎ ﺷﻮﺩ ﺯﻭ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﻦ ﻭ ﺟﺎﻥ ﭘﺎﮎ ﺷﻮﺩ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﺭﺍ ﭼﻮ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﺣﺰﻡ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪﺕ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻧﺪﺍﺩ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺧﻮﻳﺶ ﭼﻮ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻱ ﮔﺰﻳﺪ ﭘﺮ ﺯﺩ ﻭ ﺩﻭﺭ ﺗﺮﮎ ﺟﺎﻱ ﮔﺰﻳﺪ ﺯﺍﺭ ﻭ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ ﻋﻘﺎﺏ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﻋﻤﺮ ﺣﺒﺎﺑﯿﺴﺖ ﺑﺮ ﺁﺏ ﺭﺍﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺗﻴﺰ ﭘﺮﺳﺖ ﻟﻴﮏ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﻴﺰ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﺷﺘﺎﺏ ﺍﺯ ﺩﺭ ﻭ ﺩﺷﺖ ﺑﻪ ﺷﺘﺎﺏ ﺍﻳﺎﻡ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﮕﺬﺷﺖ ﺍﺭﭼﻪ ﺍﺯ ﻋﻤﺮ ﺩﻝ ﺳﻴﺮﻱ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﺮﮒ ﻣﻲﺁﻳﺪ ﻭ ﺗﺪﺑﻴﺮﻱ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﭙﺮ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺷﻮﮐﺖ ﻭ ﺟﺎﻩ ﻋﻤﺮﻡ ﺍﺯ ﭼﻴﺴﺖ ﺑﺪﻳﻦ ﺣﺪ ﮐﻮﺗﺎﻩ؟ ﺗﻮ ﺑﺪﻳﻦ ﻗﺎﻣﺖ ﻭ ﺑﺎﻝ ﻧﺎﺳﺎﺯ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻓﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪﺍﻱ ﻋﻤﺮ ﺩﺭﺍﺯ؟ ﭘﺪﺭﻡ ﺍﺯ ﭘﺪﺭ ﺧﻮﻳﺶ ﺷﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻳﮑﻲ ﺯﺍﻍ ﺳﻴﻪ ﺭﻭﻱ ﭘﻠﻴﺪ ﺑﺎ ﺩﻭ ﺻﺪ ﺣﻴﻠﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺷﮑﺎﺭ ﺻﺪ ﺭﻩ ﺍﺯ ﭼﻨﮕﺶ ﮐﺮﺩﺳﺖ ﻓﺮﺍﺭ ﭘﺪﺭﻡ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﻧﻴﺎﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮕﻪ ﺟﺎﻭﻳﺪ ﺷﺘﺎﻓﺖ ﻟﻴﮏ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺩﻡ ﺑﺎﺯ ﭘﺴﻴﻦ ﭼﻮﻥ ﺗﻮ ﺑﺮ ﺷﺎﺥ ﺷﺪﻱ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺣﺴﺮﺕ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﺎﻳﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺯﺍﻍ ﭘﻠﻴﺪﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﻋﻤﺮ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻳﻐﻤﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻳﮏ ﮔﻞ ﺍﺯ ﺻﺪ ﮔﻞ ﺗﻮ ﻧﺸﮑﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﭼﻴﺴﺖ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﺮ ﺩﺭﺍﺯ؟ ﺭﺍﺯﻱ ﺍﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﮕﺸﺎ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﺯ ﺯﺍﻍ ﮔﻔﺖ : ﮔﺮ ﺗﻮ ﺩﺭﻳﻦ ﺗﺪﺑﻴﺮﯼ ﻋﻬﺪ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺳﺨﻨﻢ ﺑﭙﺬﻳﺮﻱ ﻋﻤﺮﺗﺎﻥ ﮔﺮ ﮐﻪ ﭘﺬﻳﺮﺩ ﮐﻢ ﻭ ﮐﺎﺳ
میروم تا دل نبندم دل به خوبی هایتان بازهم دل بستم و زخمی شدم ،باور کنید...
نمیدانم در این زمانه باید به چه کسی دل بست ، این سوی زندگی من هستم ،
آن سوی دیگر قلبهای مست.
دوباره قطره ای دیگر از اشک بر گونه ام نشست ،
و باز هم شکست قلبی که به امید بودنت به انتظار فردا نشست .
شریعتی درباره امام حسین (ع)
"... و حسین، وارث آدم، که به بنیآدم زیستن داد، و وارث پیامبران بزرگ، که به انسان، "چگونه باید زیست" را آموختند، اکنون آماده است تا، در این روزگار، به فرزندان آدم، "چگونه باید مرد" را بیاموزد!..."
مجموعه آثار ۱۹ / حسین وارث آدم / ص ۱۷۱
"... مردی از خانهی فاطمه بیرون آمده است، تنها و بیکس، با دستهای خالی، یک تنه بر روزگار وحشت و ظلمت و آهن یورش برده است. جز "مرگ" سلاحی ندارد! اما او ، فرزند خانوادهای است که "هنر خوب مردن" را، در مکتب حیات، خوب آموخته است..."
مجموعه آثار ۱۹ / حسین وارث آدم / ص ۱۷۰
ای زینب! ای زبان علی در کام! ای رسالت حسین بر دوش!..... مگو که بر شما چه گذشت ؟ مگو که در آن صحرای سرخ چه دیدی ؟ مگو که جنایت در آنجا تا به کجا رسید ؟.....آری ای پیامبر انقلاب حسین! ما می دانیم. ما همه را شنیده ایم ....... اما بگو ای خواهر! بگو که ما چه کنیم ؟لحظه ای بنگر که ما چه می کشیم ؟ دمی به ما گوش کن تا مصایب خویش را با تو بازگوییم .
نجوای دردمندانه دکتر شریعتی با “پیام”بر کربلا(سخنرانی)
این دنیا عجیبه،تا مریض نشی برات گل نمیارن،تا گریه
نکنی نوازشت نمیکنن،تا فریاد نکشی به طرفت بر نمیگردن
تا نمیری نمی بخشنت!!
......................................................................
زندگی کوتاهتر از آن است که به خصومت بگذرد و قلبها
گرامیتر از آنند که بشکنند.فردا خورشید طلوع خواهد کرد
حتی اگر ما نباشیم...
.......................................................................
سنگینی باری که خدا به دوش ما می گذارد آنقدر نیست
که کمرمان را خرد کند بلکه آنقدر است که ما را برای دعا
به زانو در آورد.
.......................................................................
زندگی هنر نقاشی کردن است بدون استفاده از پاک کن
جوری زندگی کن که اگر به گذشته برگشتی نیازی به
پاک کن نداشته باشی.
.......................................................................
ﺑﻨﺎﻡ ﺍﯾﺰﺩ ﺯﯾﺒﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻧﺎﻣﺮﺩﯼﺳﯿﺎﻫﯽ ﻭ ﺑﺪﯼ ، ﺳﺮﺩﯼ ﺩﺭ ﺍﯾﻦﮔﺮﺩﻭﻧﻪ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﭘﺎﮐﯽ ﻭ ﺻﻔﺎ ﺧﻔﺘﻪ ﻫﻤﻪﻣﺨﻠﻮﻕ ﺑﯽ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺩﻭ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺟﺎﻫﻞ ﻭ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻭ ﺧﻔﺘﻦ ﻧﻪ ﭘﺎﺱ ﻭﺷﮑﺮ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺧﻮﻑ ﺍﻭﺭ ﻧﺪﺍﺭﻡﻫﻢ ﺭﻩ ﻭ ﯾﺎﻭﺭ ﺷﺪﻡ ﺣﯿﺮﺍﻥ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﭘﺎﯾﺎﻥ ؟ ﭼﺮﺍ ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﺗﻦﺧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺯﺍﺭ ، ﺩﻝ ﺑﺴﺘﻪ ﭼﺮﺍ ﭘﺲ ﺟﺎﻥﺑﯽ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﻧﻤﯿﮕﯿﺮﺩ ﮐﻤﯽ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﻣﺪﺍﻡ ﺍﯾﻦﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻝ ﮔﻮﯾﻢ ﻭﻟﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﻤﯿﺠﻮﯾﻢ ﺍﮔﺮﺧﻮﺍﻫﯽ ﻧﺸﯽ ﺭﺳﻮﺍ ﺑﺸﻮ ﻫﻢ ﺭﻧﮓ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﻭﻟﯽ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐﺎﺭﻩ ﺟﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼﭘﺎﯾﺎﻥ ﺷﻮ ﻣﻐﻠﻮﺏ ﻋﻘﻞ ﺍﺧﺮ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺟﻨﮓﺩﻝ ﻭ ﺩﺍﻭﺭ ﮐﻨﺪ ﺩﺭ ﻗﻌﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﺍﺏ ﻣﺮﺍ ﺍﺧﺮﺩﻟﻢ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﻧﺒﯿﻨﺪﺩﻝ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﻣﺮﺍ ﺑﺮ ﺣﺎﻟﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺩﺍﺭﺑﺮﺍﯼ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﻧﮕﺬﺍﺭ
)ﺷﻌﺮﯼ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﻣﺤﻤﺪﺣﺴﯿﻦ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ ﺷﻤﻊ ﺟﻮﺍﻧﯽ...ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺷﻤﻊ ﺭَﻩ ﻛﺮﺩﻡ،ﻛﻪ ﯾﺎﺑﻢ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﻧﺠُﺴﺘﻢ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﻭ،ﮔﻢ ﻛﺮﺩﻡﺟﻮﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﻛﻨﻮﻥ ﺑﺎ ﺑﺎﺭ ﭘﯿﺮﯼ ﺁﺭﺯﻭﻣﻨﺪﻡ ﻛﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻛﻮﺭﻩ ﺭﺍﻩِﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﺩِﯾﺎﺭ ﺩﯾﺮﯾﻦ،ﻛﺎﺭﻭﺍﻥ ﮔﻢ ﻛﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻢ ﻛﻪ ﺷﺐ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏﺑﯿﻨﺪ،ﻫﻤﺮﻫﺎﻥِﻛﺎﺭﻭﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﻬﺎﺭﯼ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍﻫﻢ،ﺷﻜﺮ ﺧﻮﺍﺑﯽّ ﻭ ﺭﺅﯾﺎﯾﯽ ﭼﻪ ﻏﻔﻠﺖ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﺍﯼ ﮔُﻞ ﺷﺒﯿﺨﻮﻥ ﺧﺰﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﭼﻪ ﺑﯿﺪﺍﺭﯼّﺗﻠﺨﯽ ﺑﻮﺩ،ﺯﺁﻥﺧﻮﺍﺏِﺧﻮﺵ ﻣﺴﺘﯽ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻛﺎﻣﻢ ﺑﻪ ﺯﻫﺮ ﺁﻟﻮﺩ،ﺷﻬﺪ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺳﺨﻦ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻧﻤﯿﮕﻮﯾﯽ،ﺍﻻ ﺍﯼ ﻫﻤﺰﺑﺎﻥِﺩﻝ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻛﻪ ﮔﻮﯾﻢ؟ ﺷﻜﻮﻩ ﯼ ﺑﯽ ﻫﻤﺰﺑﺎﻧﯽ ﺭﺍﻧﺴﯿﻢ ﺯﻟﻒ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﻛﻮ؟ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺮﮒ ﺧﺰﺍﻥ ﺩﯾﺪﻩ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺳﺮﻭ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﻡ،ﻫﻮﺍﯼ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﮔﺮﺩﺷﯽ ﺩﺍﺭﯼ،ﺑﻼﯼ ﺟﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﺭﺍﺑﺮﻣﮕﺮﺩﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﺑﻼﯼِﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺮﯼ[ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ]ﺍﺯ ﺷﻌﺮ ﺷﯿﺮﯾﻦِﺭﻭﺍﻥ ﮔﻔﺘﻦ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺑﻘﺎ ﺟﻮﯾﻨﺪ،ﻋﻤﺮ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﯽ ﺭﺍ
